ard arda gelen terslikler
bir kaç yıldır sırtımda anlamsızca biriken yük
vs
vs
vs
yüzünden
bir de güneş terk-i diyar ettiğinden bir süredir kentimizi
arada cee demeler dışında
ve ben cansuyumu genelde güneşten aldığımdan
depresif sürüklenmelerdeyim ya...
hani elim kolum kalkmıyor
canım yatıp uyku uyumak bile istemiyor ya
hani yüzüm de pek gülmüyor, keyifsiz tatsız geziniyorum ya
bu suratsız dönemde
defneyi gözlemledim de...
onu sayfalardaki bebeklere
çıkartma elbiseleri yapıştırırken izledim de..Gözlerindeki o eşsiz kıvılcımları oynaştığına şahit oldum ya
öncelikle kızdım kendime
"ee noldu bunca zaman almadın da, bak nasıl da mutlu oldu çocuk"
diye
sonra düşündüm
istediği zaman alsaydım
bu kıvılcımlar çakmayacaktı ki gözünde...
bunca mutlu etmeyecekti onu...
pedagojide var bu teorik olarak
"geciktirilmiş haz duygusu" deniyor adınaistediği bir şeyi hemen elde etmesin çocuğunuz o zaman anlar kıymetini
diyor çok bilmiş uzmanlar yaben bilinçli yapmadım bu defa ama
hak da vermedim değil uzmanlara...çocuk olmak öyle güzel ki...
pandayı sıkıştırıp üzdüğü için haşlayıvermiştim Defne'yiiçlenmişti hayli
ve için için ağlıyordu kanepede pısmış köşeye
ve tam o sırada dedim
"süprizim var sana"
diye
ve verdim kitabı
tüm o gözyaşları siliniverdi
resmen gökkuşağı çıktı ya kızımın yüzünde...
Bir de bizim evin halleri işte..
pandamızın da yok çocuktan bir farkı
O kadar sıkıştırıyor seveyim derken pandayı
o ona kızıp mauuw wauuw diye basıyor küfürü adeta...
çok bunaldığı anda da tırmığı sallıyor hatta... pek tarzı olmasa da
ama kaçmıyor da
o ona diğeri diğerine bayılıyorlarbir bakmışsın uyku aleminin karanlık kaygan ılık boşluğuna
beraberce kayıvermişler
iş çıkışı koştur telaş gidip aldım servisinden kızımı
yağmur yağıyordu
şemsiyeyi taşımak istedi verdim
alt tarafı bir şemsiye
işte yağmurdan
korumaktan başka bir işlevi olmayan bizlere
ama o nasıl da mutlu olduişte yağmurdan
korumaktan başka bir işlevi olmayan bizlere
nasıl da havalı yürüdü..
burnunu dikip göz süzerek hayranlarına...
ciddi bir hayran kitlesi var da hanımın servislerin dizildiği platformda boylu boyunca :)
baktım baktım
düşündüm sonra
ve dedim ki..
ben kesinlikle
yeniden özenmeliyim çocukluğuma...
içimde her daim beni ebeleyip kaçmaya fırsat kollayan
ama elini kolunu bağlayıp sıkıca hapsettiğim o küçük kızı salıvermeliyim en kısa zamanda..
bir panda bir capon allahım çok tatlılar ya :)
YanıtlaSileheh
YanıtlaSilkomikler yae
alem alem :)
sağol baharcım :))
Ben de merak ediyordum, Defne'nin ne yaptığını o çok istediği kitabı aldığında. Hatta bugün soracaktım ama, laf lafı açınca, unutmuşum. Çocukken ben de çok severdim o karton bebeklere, kağıt elbiseler giydirmeyi =) Bigün geliyim de Defne'yle beraber oynayalım... Ehüheh....
YanıtlaSilBen de küçükken çok severdim o karton bebekleri. Hala her gördüğümde almadan edemem. Hatta İpeğimle beraber oturup bir de keserim:)) Şimdi bir de bu bebeklerin çıkartmalıları var ki süperler... Defnemin gözündeki o pırıltıyı tahmin edebiliyorum :)))
YanıtlaSil"resmen gökkuşağı çıktı ya kızımın yüzünde..."
YanıtlaSilküçücük şeylere olan muazzam şaşkınlıkları ve sevinçleri büyülüyor beni... ben de özlüyorum sık sık bu çocuk masumiyetimi. şaşıvermek, sevinivermek istiyorum apansız :)
Ayşe cim Serapcım..
YanıtlaSilbi gün siz ikiniz ben bi de defne bi de ipek
biz de buluşup kağıt bebek oynuyoruz
benim nostaljik bebeklerle
anlaştık mı :))
Sevgili Nil
YanıtlaSilişte o yaa
çocukluk
saflık...
lüçük şeylerden mutlu olabilme yetisi
yeniden özenmek istediğim...
herkes gibi....
Telaşımızda unutuyoruz bazan bazı şeyleri işte, çocuk gibi küçük şeylerden mutlu olmayı ben de kızıyorum kendime de ama koşturmaca ağır basıyor galiba
YanıtlaSilAnlaştık güzel arkadaşım :)))
YanıtlaSilne güzel kitapmış:_) Biliyor musun ben çoğu zaman başaramıyorum, geciktirilmiş haz duygusunu... Çaaat diye alıveriyorum:(
YanıtlaSilBi de kendimi ciddi buluverince kızıyorum o afacan kız çocuğunu istiyorum yeniden içimde
sinemcim işte yetişkin olmak da o koşturmacanın ağır basması galiba
YanıtlaSilbir zamanlar bir post yazmıştım
bir edebiyatçı filozoofun "ne zaman ki yağmur birikintlerine dalmak yerine kenarından dolaşır oldum, o zaman büyüdüğümü anladım" cümlesi üzerine
serapcım canım :)
Denizcim bakma burada bilmiş bilmiş ahkam kestiğime
ben de yapamıyorum ki
ama yapmanın gerekliliğini gördüm bu hadisede..
anlamsız bir inatlaşmaydı benimki hani haz geciktirmek değildi aslında
kitap alınıyosa işe yarar birşey olsun mantığı vardı bende nedense ondandı almayışım yani :)) deli miyim neyim (galiba :))
evet evet o afacan kız çocuğu işte benim özlediğimde
en sondaki resimdeki var ya
küçük Nes
afacan Nes
ah ne günlerdi beeee
ilk şemsiyeli fotoğraf favorim oldu:))
YanıtlaSilkokoş işte
YanıtlaSilelinde şemsiye bi hava bi hava
vallahi ikoncan :)
YanıtlaSilayyy evet yaaa...
YanıtlaSilenteresan
kime çektiyse :PPPP
hahaha kesinlikle anneye :)))
YanıtlaSil