18 Temmuz 2012 Çarşamba

her aşk tam oturmaz bizim üstümüze bayım....




Biz tıkır tıkır sesini kendimize ninni bildiğimiz dikiş makineleriyle annelerimizin özene bezene diktiği giysilerle geçirdik çocukluk ve genç kızlığımızı bayım...
Bundandır fabrikasyon üretimlerin eğreti durması üzerimizde 
ve bundandır fabrikasyon aşklara eyvallah diyemeyişimiz belki de...



fotoğraf: neslihan karayakaylar tamyaman / haziran 2012- eskişehir

6 yorum:

  1. ne kadarda güzel anlatmışsınız =)) annemin diktiği elbisem olmadı çok, yine de fabrikasyon aşklara eyvallah diyemiyorum

    YanıtlaSil
  2. teşekkürler :))
    zaten bu fabrikasyon aşklara rest çekmek için ille de cuk üzerimize dikili elbiselerimiz olmuş olması gerekmiyor aslında
    teşbih yapayım dedimdi
    bize göre biçilmiş kaftan aklımız mantığımız var ya
    o yeter :) sevgiyle :)

    YanıtlaSil
  3. keşke biçilmiş kaftan akıl ve mantıkla yürüseydi bu işler. ama o zamanda kalbimiz neye yarardı ki...

    http://peripadisahininkizi.blogspot.com/

    katılmanız dileğiyle...

    YanıtlaSil
  4. denizcim :) sevgiler

    peri padişahının kızı
    evet oturmuyor eğreti aşklar üstümüze ama bu yaşamamış olduğumuz anlamın da gelmiyor
    hrep yaşadık zaman zaman
    ama hiç yürümedi sanırım oturmayanlar..

    YanıtlaSil