28 Ekim 2010 Perşembe

Hişşşt Çocuk...

yaaa çocuk
Bir dakika ama ya

Sen
Sen benim bebeğimsin ama..

Daha yeni doğurmadım mı ben seni..?
ne demek şimdi
"sen gelme, ben alırım diş fırçamla macunumu, fırçalarım dişimi"


tamam fırçala da




"gelme odama süprizim var sana" deyip de

pijamalarından tulumuna kadar giyinip de yerleşmek ne oluyor yatağa?

hey ufaklık
daha iki gün önce değil miydi yahu kavga dövüş giydirip de altan çıtçıtlı ayaklı tıulumunu
ayağımda salladığım ninniler söyleyerek seni?


nedir yani?
"bak katladım üstümden çıkanları, koydum koltuğun üstüne"
falan lafları?



tamam buna da tamam
ama çocuk

sen kaç gün oldu ki "anneee kakam geldi bez bağlaaa" diye bez bağlatıp altına masa altında kaka yapmayı bırakalı?
3 gün?
e hadi bilemedin 5 gün

yok canım
yıl olmamıştır o kadar

bana bak çocuk
hişşt ufaklık

ne demek yaa
ne demek
"anneee gerek yok gelmene kakamı yapınca popomu da yıkayıp kurulayabiliyorum, sonra da elimi sabunlamayı unutmuyorum"
ama bu kadarı da fazla bilesin

ne acelen var ki?
bu kadar çabuk da büyünmez ama
yok yok
bak çocuk
gel anne sözü dinle
azıcık yavaşla...




şükürler olsun ki
okumayı bilmiyorsun hala...





Halâ kedi gibi sokulup da yastığına

yumuş yumuş dinliyorsun benim sesimdem kitapları

şükür buna da

şükür şükür olmasına ya

yakındır


"annne ben kendim okuyabiliyorum sen gitsene yaaa"

12 yorum:

  1. Nasıl güzel anlatmışsın, ben de hem seviniyorum bireyleşmelerine hem de sanki kopuyorlar birer adım benden diye için için kıskanma gibi, üzüntü gibi tuhaf bir duygu yaşıyorum.El ağızda kitap dinleme fotosuna bayıldım, kuzu bunlar ya...Sevgiler Sinem

    YanıtlaSil
  2. Sorma Sinemcim yaa..
    şaka gibi geliyor bazen sanki yeni çıktı içimden bu zilli
    hale bak...
    zaman mı hızlı hakikaten
    yoksa ben mi geriyim
    bilemedim ki

    YanıtlaSil
  3. gözlerim doldu... öyle benzer hisler yaşıyorum ki... oğlum doğduğunda karnımda olduğu günleri özlemeye başlamıştım. süt emmeyi bıraktığında, anne ile bebek arasında başka hiçbir ilişkiyle kıyaslanamayacak o büyülü iletişim anlarını. konuşmaya başladığında konuşmadan elleriyle, mızıldanmalarıyla bana derdini anlatmaya çalıştı günleri özledim. yürümeye başladığında hep kucağımda taşıdığım, kronik sırt ağrılarımı edindiğim zamanları... onun için yaptığım şeyleri kendisi yapmaya başladığında hiç oooh dünya varmış dediğimi hatırlamıyorum :) benden uazaklaşacağı günlere bir adım daha yaklaşıyor hüznü gelip yerleşiyor ... yaz güneş, biz mi anneliği olağandışı yaşıyoruz dersin, 4 yılı geçti hala bir mucize gerçekleştirmişim gibi hissediyorum :)

    YanıtlaSil
  4. bilmem
    olağandışı yaşıyorsak da olsun yaa
    güzel böyle
    doğum sonrası 40. günde kontrole gittiğimde ultrason ekranında kapkaranlık boşluk görünce ağlamıştım da cüneyt -doktorum- gülmüştü kız deli bebk dışarda babsını kucağında ya ne ağlıyosun diye
    ama ordaydıııı
    demiştim de çok gülmüştü
    tuvalet alışkanlığını verdikten sonra da alttan çıtçıtlı bodylerini kaldırırken ağlamıştım büyüdü diye
    hele emmeyi bıraktırmak tam trajedi
    defne mi
    o tıngırdamadı bile
    sorun bendeydi
    büü -eşim- dalga geçiyodu çocuk emme bağımlısı değil sen emzirme bağımlısısın diye

    olsun
    güzel böyle

    deli misin elbette mucize gerçekleştirdik
    ennnnn nefisinden
    şansları açık bahtları güzel olsun inşallah :))

    YanıtlaSil
  5. Anne olmak... Ne özel bir his... Hepsi çok cici fotoğrafların...

    YanıtlaSil
  6. teşekkürler sevgili Elif :)

    YanıtlaSil
  7. yaa aman çok çabuk büyolar yaa

    YanıtlaSil
  8. son fotoğrafa ben de bittim... yazı zaten gözyaşartan cinsten.

    YanıtlaSil
  9. Ayşecanım
    canım
    seviyorum seni
    kocaman

    YanıtlaSil
  10. Prenses bu ara biraz zayıflamış.Yoksa boyamı gidiyor?

    YanıtlaSil
  11. aynen de boy olayı
    boy uzayıp kilo ısrarla sabitlenince durum bu oluyor :))

    YanıtlaSil