Ayna Ayna Söyle Bana

Nicedir görmüyordu kadın kendini aynada...
bakıyordu şüphesiz
rutin ihtiyaçları gidermek amacıyla
hani yüzünü yıkar, dişini fırçalar, makyaj yaparken, saç baş düzeltilirken görmeden bakar ya insan
işte o bakmalardan..
ve
işte şimdi
birden
dikip gözlerini aynaya
dikkatle inceledi kendini kadın
ve ürperdi tüyleri...
yaklaştı aynaya
ve konuştu yansıyan görüntüyle

"bunca zayıflık fazla bana bakan kadın
ben değilsin sen
nefret ediyorum senden
defol hayatımdan
git..
beni bana iade et artık"

ve döndü arkasını aynaya akabinde..

sesini yükselterek kendine

"fark et kendini artık kadın... farket...  silkelen gel kendine kov şu aynadaki görüntüyü defet gitsin"

gözlerine hücum eden selden sızıp kaçan bir damlacığı silip hırsla
daha da yüksek sesle

"sakın aptal kadın sakın ola ağlama.."
diye bağırıp

sonra dikleştirip sırtını çarpıp kapıyı çıkıp gitti evinden
bir yerlerde yitirdiği kendini bulmaya....


dipteki not: görsel: ibrahim çakır