ben seni özlemekten yoruluyor olmaya kırgınım.. seni hayatıma dahil etmenin tek yolunun benim çabamdan geçmekte olmasına kırgınım... istediğin anlarda yakınım -olabilecek en yakınım- olabildiğin halde kendini bunca uzak tutuşuna kırgınım..
bunun bu şekilde olması gerektiğini bilmiyor değilim ve bunu gayet iyi biliyor oluşuma kırgınım..
sen -- ve -- ben lodos
birer "bir"iz şu dünyada
hep ama hep çarpışıyoruz şöyle ya da böyle
ben bu çarpmalara kırgınım...
ben lodos; birle biri çarpıyorum bugün... defalarca ve defalarca ve defalara ve defalarca...ve ne yaparsam yapayım ne kadar çarparsam çarpayım hiç değişmiyor sonuç bir; hep bir işte
yani lodos birsen çarpmanın faydası yok.. toplanman lazım fark yaratman için
ben seninle bir türlü bir artı bir eşittir iki (sen artı ben eşittir biz) olamıyor oluşumuza kırgınım bugün...
sen bundan gayrı iyisimi beni yok say lodos
zira ben en çok varlığıma kırgınım bugün....
yar saçların lüle lüle
YanıtlaSillodos sana güle güle =)
ASLINDA İNSAN EN ÇOK KENDİNE KIRILIYOR BU TİP DURUMLARDA.TUHAF AMA BEN KIRGIN DENİLDİĞİNDE EN ÇOK ŞU ŞİİRİ HATIRLIYORUM ..
YanıtlaSilBiraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!
Elbet alışırım,
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanım –ma,
Kesin değil!
Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!
Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!
Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldu
Can Yücel
MAİL ADRESİNİ BİLSEM ORAYA ATARDIM BİRAZ UZUN AMA OKU GÜZELDİR..
ÖPERİM
balıkıım o zaman yürrrüüü anca esersin diyelim kendisine
YanıtlaSilselametle :)
Ateş böceğim..
okumam mı bir solukta okudum
bayıldım denk gelmemişim hiç ben bu şiire
nefismiş
özünde anlatılan benim yazımda da aynısı sanki değil mi..
çok teşekkür ederim
mail adresimi yazacağım sana;)
ama buraya da yaz ne istersen gurur duyarım istediğince uzun olsun ne önemi var ..
Bize de mi kırgınsın bak biz buradayız :)
YanıtlaSilyok canım :) size neden kırgın olayım
YanıtlaSilaslında kimseye kırgın değilim
lodos diye birisi yok
tamamen hayal ürünü
yazmayı hayal ettiğim kitabın kahramanı
ama çok epresif bir karakter halini aldı gün gün
ona ithafrn yazıp yayımlamadığım bir kaç denemeden sonra bitireceğim lodos mevzuunu:)
öyle bir karar aldım.. tv dizilerine dönmesin tadında kalsın diye
lodos gider başkası gelir yani..
beynimin kurguları
Lodos gider Poyraz gelir :)
YanıtlaSilGözlerimi şaşı eden yazı karakterinin değiştirilmiş olması sana olan sevgimi daha da arttırdı:)))
YanıtlaSilnck poyraz zaten var o yazgüneşinin değil
YanıtlaSilbalığın aşkı ;)
sinemcim sarılır öperim seni kocaman kocaman :)