24 Aralık 2010 Cuma

Boyunayım...

IMG_2772

Boyunayım



Ama enine olmayı tercih ederdim.

Ben kökünü toprağa batırmış bir ağaç değilim

Taşları ve o ana sevgisini emen

Bu yüzden büyüyemiyorum parlak yapraklara her nisan,

Bir çiçek tarhının güzelliği de olamadım ne yazik ki

Sanki özenle boyanmıs ve kendi payına düşen hayranlarını kabul eder gibi,



Sylvia Plath

6 yorum:

nil dedi ki...

"Ben kökünü toprağa batırmış bir ağaç değilim"

bundan mıdır ki bırakıp gidişi...

Yazgüneşi dedi ki...

Bundandır bence Nil'im...

ait hissedemezse bir yere insan kendini
gider di mi...
ait hissedemedi demek ki....

Brajeshwari dedi ki...

Başka başka şeyler anlatiyor aslında... Çok derin, biraz umutlu ama fazlasıyla incelikli...

hem bir Merhaba diyeyim, hem de burda oldugumu söyliyim istedim :)

Yazgüneşi dedi ki...

Sevgili Brajeshwari hoşgeldin, ne iyi ettin...

ve şiir
haklısın
çok derin

Boyunayım diyor kadın
ayaktayım hayattayım yani

enine olmayı tercih ederdim diyor
yani yatar pozisyonu

sondaki seçimi de ebedi yataylıktan yana oldu ya işte

Elif Gizem dedi ki...

Hayatı hep ilgimi çeken bir yazar. Hayatının konu edildiği Sylvia filmini izlediğimde de, öyle çok etkilenmiştim ki günlerce kurtulamadım etkisinden. İzlemediysen şiddetle tavsiye ederim. Bir de öperim:)

Yazgüneşi dedi ki...

çocuklarını süt ve kurabiye bırakıp yanlarına
odalarının da kapısını bantlamış ya bir şey olmasın gaz sızmasın onlara diye
sonra sokmuş kafasını fırına
hep zyıflık derler ya insanın kendi kendine cinayetine
tam tersi güçlülük bence
sıkıysa yapsın zayıflık diyenler de göriim
peeeeh