Zaman diyorlar herşeyin ilacı...
Zaman bu diyorlar: Unutulur zamanla her acı...
Sen karşımda böyle heybetli durdukça ne faydası olacak zamanın...
Kaldı ki gitsen ne fayda, kilitlenmişsem senli anlara sımsıkı... Zaman akadururken kaldıysam kilitlendiğim senli anlarda zaman dert mi deva mı bu durumda bana?
"Gidiyorum" diyorsun..
"Gitme" diyor yüreğim
"Gitme" diyor dilim
lakin, evet haklısın gitmelisin....
Göz görmez ise katlanırmış gönül.. Görmeye görmeye silinirmiş işte en derin hatıralar bile... Bir sızı kalırmış elbette ya, bilmezmiş insan o sızlayıp duran ne yüreciğinin bir köşesinde...
Tabi şimdilerde sen başköşesindesin yüreğimin ya... Gidersen... Görmezse gözüm... Bir müddet sonra katlanırmış gönlüm...
"Baş"köşeden
"Bir"köşeye aktarılırmışsın yürekte, zamanla hatırlanmazmış suretin bile...
O aktarıldığın köşeye bir sızı bırakırmışsın işte sadece.
Zamandır ilaç deyip durmaları da bundanmış işte... Ben senli zamanlara kilitlenmişken bana derman olmaz zaman demelerim boşunaymış..
Hep öyle söylediler...
dediler: "Her acı silinir, belli belirsiz iz bırakan sızısı haricinde..."
Hişşt gel yaklaş kulak ver bana da bir sır vereyim mi sana?
laf aramızda
canları cehenneme... Aman duymasınlar da....
Hem zaten demesi kolay onlara, öyle ya..
Onlar değil sana bunca tutkuyla bağlı olanlar nasılsa...
"Zaman
Sık dişini aman,,, bak zaman...
Zamanlaaa, zamanla
Zaman lazım sana bırak zamana...."
diyorlar diyorlar diyorlar
offf duymak istemiyorum daha fazla
çınlıyor inan kulaklarımda, imanıma küfrediyorlar adeta...
Aslında haklılar belki ya... dakika dakika örülü değil mi zaman ve her geçen dakika hayat damarımızdan eksilen bir damla kan misal yaklaştırmakta değil midir bizi kaçınılmaz sona? ...
Kaçınılmaz son dediğimse soluksuzluk işte....
[sensizlik de bir nevi soluksuzluk aslında bana ya.... boşver işte o da ayrı dava..]
Git
hadi git
Gidersen bitermiş azabım zamanla...(!)
Gitmelisin o halde...
ama
Sen
Sen bunu yapma be...
Boşver gitme...
İlacımmış zaman...
Hah gülerim ben buna.. Resmen palavra...
Adım adım varıyorsak işte o ilaç denenle sona
ilaç dediğin kurtarmak - kollamak için değil midir ölümden insanı sorarım sana?...
Bu zaman denen zıkkım damla damla (dakika-dakika) yaklaştırıyorsa bizi soluksuzluğa...
İlaç değildir de zehirdir bana kalırsa
Sensiz hayat damarlarımdan sızan her damla resmen zehir olur bana anlasana......
7 yorum:
Nasıl ilaç olabilir ki zaman anılara? Her anı zamanla gelmez mi yeniden dile ve zamanla canlanmaz mı zihinde?
Durdum, yutkundum..anlıyorum desem inanırmısın? Bu acıyı biliyorum desem.
1yıl oldu göz pınarları, kalp pınarları yaşarıyor, boğazım düğümleniyor geçmek bitmek bilmiyor desem..ki gerçekten sonun nankörlükle nihayete ermesine rağmen..hak etmemesine rağmen.
Ama o tutku yokmu..bu konuda yazmıştım.
Tutku olan aşklar bitmemeli, çünkü tutku o kadar zor bulunan birşeyki..bitmemeli, gitmemeli aslında.
Elifcem
zaman
ilaç değil
zehir işte
siyanür nasıl öldürür gün gün az az alındı mı damla damla
zaman da öldürüyor işte dakika dakika...
mavi tutku...
ne desem ki
aklıma ne geliyor biliyor musun
belki de hep tek taraflı tutkular
karşı tarafta tutkulu zanetmek isteği..
olabilir mi?
çok mümkün
üzücü mü?
kesinlikle..
ama aşkta işte kavuşamazsan aişk
kavuşunca balon olup uzaklaşıveriyor fark ettirmeden
"....Bana Zamandan söz ediyorlar, Gelip size Zamandan söz ederler, Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. Hepsini bilirsiniz zaten, bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. Dahası onlar da bilirler....." Murathan Mungan, Yalnız Bir Opera...
yazgüneşim, senin yorumun üstüne aklıma geldi, ben aşkın en çok aşık veysel tanımını severim, "seversin kavuşmazsın aşk olur". bu kadar basit :)öperim.
herzaman değil derdi, nergis hanım olsaydı. acılar içimize sızdıkları kadar kalır içimizde. bazıları hiç çıkmaz zehirlenmek gibi siyanürle.bazen zaman öyle kılıç olur ki kalbe, dursun istersin, zaman, mekan, anılar.dursun ve kımıldamasın bir daha hiç bir düş.zaman geçirmez acıları, yüreğimiz derinine saklamayı öğrenir ve gözlerimiz zamanın silemediklerini anlatır bize.
sevgiyle kal nes.
Ayşecanım Mungan'ın en sevdiğim şiiri
hiç bıkmadan onca uzunluğuna rağmen hiç üşenmeden okurum defalarca
her seferinde büyülenerek....
Nil'im
katılıyorum
o kadar basit gerçekten....
işte sevgili y.
yüreğin başköşesinden alıp bir köşesine koydurmak galiba zamanın yapabildiği sadece
sadece bu...
ötesi
ötesi yaşanmışlıklara kalmış işte
sen de
sen de sevgiyle kal
hep...
Yorum Gönder