lâkin işe yaramıyor varlığım adeta...
insanın kendi kendini yok farzetmesi en kötüsüymüş...başa gelince anlaşılıyor..
aynalar
aynalar beni hep ürkütüyor..çünkü onlara yöneldiğinde bakışlarım; ben o bakışlarda kendi bakışlarımı bulamıyorum çoğu..
korkuyorum...
kendi kendinden de korkar mı insan
korkarmış
tuhaf...
ben beni tanıyamıyorum ve biliyorum her şeyin sebebi tam da bu işte... meyve verme yeteneğini yitirmiş bir ağacım, ve lüzumsuz yeryüzünde varlığım...
ve kendimi tanıyamadıkça her aynaya baktığımda büyüyor içinde dönüp durduğum girdabım, ve buna sebep işte aynalarla kavgalarım..
hani
aynalarla dedimse, kendi kendimle yani. Aynadan yansıyan bana bütün hırsım....
![76690_132647423458039_100001383462281_201926_3962702_n[1]](http://farm4.static.flickr.com/3319/5837578250_25bbfbfc67_b.jpg)
12 yorum:
varsın sen.
en az bir kırk yıl daha.
İnsan kendine küstüğü anda yaşam durur.
Küsmemeli,aynaya kendine baktığında
küçücük bile olsa güzelliğini görebilmeli.
@ zıvanasız... olmak güzel.. hele ki kırk yıllık hatırlarla.. sevgiler :)
@domatessuyu değil mi ya.. en kötü anlarda bile vardır bir ışık aslında ve ister istemez minicik de olsa yansır aynadan o ışık insana... sevgiler...
http://www.youtube.com/watch?v=PzrlgyK2mao&feature=related
bu geldi aklıma ;)
bitanesimmmm.. bayılırımmm...
"harmanım ben harmanım
kırk satırlık fermanım
yok dizimde dermanım...."
aynaların sırrında saklıdır belki de içimizin bilinmeyenleri, bu korkutuyordur bizleri, yıllar yılı biriken bilinmeyenler...
nilim canım
ne diyor Ulu Yaşar
"Resimler mi karışmış. Bu benim mazim değil. Aynalar mı buruşmuş. Bu benim yüzüm değil"
doğru mu söylüyor
zaman insana böyle mi hissettiriyor ne?
varsa nerede, dostlar nerede
uzatayım elimi
bir hayalmiş o da benim
baktığım aynalar gibi
kırdığım aynalar gibi
ezberden söyledim:))
kahve?
ezberimize yer etmiş işte...
sade ;)
sade...
derhal!
:)
her ağacın meyve vermek gibi bir durumu/görevi yok Yazgüneşim
kimi ağaçlar da gölgeleriyle ve görünümleriyle olurlar hayatımızda ve bazen hatta çoğu zaman bu daha önemlidir bence...
En büyük hırsızım, en büyük öfkemiz ve yine en büyük sevgimiz hep kendimize aslında değil mi?
Kırgınlıklarımız bile kendi hatalarımıza aslında en çok. Bu yüzden bazen buğulu yansır aynalara yüzümüz. Yüreğine sağlık canım benim.
Yorum Gönder