26 Haziran 2012 Salı

DENİZ...


Uzun uzun bir yağmuru okudum,
Uzun ıslığını taşıdım rüzgârın,
Uzak bir kıyıya mektup yolladım.
Döndüm, derinde dövdüm kendimi.
Duydum, kırıldı içimde tuz sesi
Bir derine ağladım.
 
(Keder saldı içime bir denizden bir midye,
Taşı gördüm ağırlık indi dilime)
 
Engin de kendinden uzağı özlermiş
Ufuk bir şey değilmiş bana, gördüm.
Hayal kıvamıymış aşk,
Gülün kokusunu bademin neşesini
istedim.
 
Ah bilemedim de nasıl geniştim,
Koşup kapaklanayım bir kucak istedim.

birhan keskin 

fotoğraf: serpil yılmaz/ haziran 2012 - kaş/büyükçakıl

6 yorum:

matias dedi ki...

kas'ları denize dusmus yazgunesi..
derinlik iceren her seyin siyah beyaz olusunun resmedilmis hali..
sevdim bunu..

Yazgüneşi dedi ki...

siyah-beyaz fotoğraflar daha etkili
çünkü gerçek dışı...
gözümüzün gördüğünden farklı yansıyan ne varsa bize
daha derin oluyor sanki
yani bence..

teşekkürler :)

Adsız dedi ki...

çookkk güzell...resim de şiir de..bir Kaş sever olarak hele, küçük çakıl'ı özledim yaaa ben de:)

Yazgüneşi dedi ki...

sağol canım benim
darısı başına diyorum ben bu durumda :)

duygu dedi ki...

hiç gitmedim Kaş'a ve hiç okumadım Birhan Keskin'i...
ama şimdi...
sen paylaşmışsın ya gidip görülecek orası ve alıp okunacak o şiirler..
siyah-beyaz kareler ise, artık elinden neler çıkacak bana dair bilemem...
1 ay sonrasına randevum var seninle :)

Yazgüneşi dedi ki...

Kaş'a da gideriz Duygumm inşallah..
ve Birhan
okumalısın..
çok seveceğine eminim adım gibi..

ahhhh ne heyecanlıyım bilsen.. içim içime sığmıyor çocuklar gibi....:)

fotoğraf konusunda ise ayrı bir heyecan
...
ayyy harika :))
çooook seviyorum seni kadınnnn