21 Mayıs 2015 Perşembe

Boğuluyorum...

f: mayıs 2015-ankara//otoportre



Aslında ben belki de kötülüğün en büyüğünü kendime yapıyorum... Kendimi kendime tutsak etmişim... Sıkışıp kalmışım kendi içimde kendimi boğuyorum.

kendi içimde dönüp duruyorum... Senden, sana olan sevgimden kaçıp saklanabileceğim tek yer vardı... Kendim... Kendi içim... Ve o denli gömmüşüm ki beni bana..
Boğuluyorum...

Aşk tuhaf şey adam... İnsan pençesine düştü mü, ondan başka her konu anlamını yitiriyor... Aşık olunan kişi değil aslen odak... Odak aşkın bizzat kendisi.. O pençeden kurtulmak zor.. Ben kendime hapsolmakta bulmuşum çareyi ya adam.. Şimdi kendi kendimden kurtulamıyorumm..

Evet evet... bu kesin; ben kötülüğün büyüğünü yine bana yapıyorum.
Hayır..
seni... Seninle paylaştıklarımı değil; ama aşık olma hissimi özlüyorum...
Şöyle ya da böyle sorumlusun sıkışmışlığımdan adam...
Hoyratça ittin .. göz yumdun beni bana hapsetmeme...
şimdi ben kendi içimde çaresizce dönüp duruyor... Kötülüğün en büyüğünü kendime yapıyor... Kendi içimde kendimi boğuyorum adam....


1 yorum:

Şahin Şirin ERDEM dedi ki...

aşık olma duygusunu gönlünce yaşayabilirsin ama... aşık olunan a kavuşmak gerekmiyor..zaten kavuşunca o güzel duyguyu yaşamak pek mümkün olmuyor.. :)