4 Mayıs 2016 Çarşamba

Devrilmeyiz Violeta....

Canım Violeta,

Aklımda kaç gündür yazmak.. Gitmedi elim sözcüklere... Hem çok iç dökmek isteyip de hem de bundan kaçmayı istemek falan gibi ruh hallerindeyim....
hoş sen de farklı değilsin benden biliyorum..
ama yaz Violeta yaz..
bak yazıyorum ben
çünkü kelimeler ilaç.. çünkü nasıl da sağaltıyor insanı sözcüklerin dünyasında salınmak... içine biriken zehir parmak uçlarından akıp gdiveriyor yazdıkça..
Ağlamak en güzeli
ama ağlayamıyorum madem.. madem inatçı göz yaşları akmıyor dışarı.. zehir zehir birikiyor içime..
o zaman sözcüklere sığınmak en güzeli...

Ah Violeta.. Nasıl zor yenilgiyi kabul etmek... Yenildim, yenildin... yenildik Violeta...
Savaştım aklımca, yanlış stratejiyle belli ki.. Savaşımı da elime yüzüme bulaştırdım işte.. Beceremedim.. Hiç beceremiyorum.. İlk değil, son da olmayacak belki.. Dilerim olsun..

Dedin ya bana Violeta.. "Senin hayatta yenildiğin tek şeymiş aşk" diye.. "başka birine dönüşüyorsun aşık olunca" işte tam da öyle..
Sevince sevdiğine sımsıkı sarılmaktan kıranlardanız demiştim daha önce hatırlarsın..
İşte öyle Violeta.. Sımsıkı sarılıp un ufak ettim işte yine.. Aktı gitti parmaklarımın arasından.. Yine ellerim bomboş..
abartarak seven ben, sevilmeyi beceremiyorum işte...

yenildim Violeta... ben yine aşka yenildim..
oysa söylemiştim en başında.. beni sevme, kendini bana sevdirme demiştim... ben aşık olunca şuurumu kaybederim.. çok acı çekerim.. çektirme demiştim...
dinletemedim..
akacak kan damarda durmuyor işte.. yine kanayacakmışım..
kanıyorum ılık ılık..
usul usul...

olsun varsın
bu da geçer
her yara hep kabuklanır...
belli belirsiz bir iz kalır...

bizi biz yapan da aslında taşıdığımız izler değil mi be Violeta..

Kızgın ya da kırgın değilim ... tuhaf..
biraz eksik, biraz yaralı, bir hayli üzgün...
o kadar.
seninle benzeşmediğimiz sayılı konudan biri de bu belki.. kızıp kırılıp kin güdemiyorum ben... unutuyorum.. senin zehir hafızan izin vermiyor buna...

bir yap-bozun yan yana gelmiş iki parçası gibiyiz.. bir tarafımız köşelere dayalı.. birbirimize uyup tamamladığımız gibi devamımızı tamamlayamıyoruz bir türlü.. hangi parça gelse koynumuza.. uymuyor...

olsun be Violeta.. Birbirimize dayanıp yola devam..
sen bir deniz esintisi gibisin bana.. hep es Violeta.. hep es...

daha akacak kan varsa damarda.. o da akar

yine severiz
yine yeniliriz
yine devrilmeyiz..

yanyanayız ya
hiç devrilmeyiz Violeta..

kıymetle..

Eleadora...



Hiç yorum yok: