Neden Lodos?...

1-


Bazen bazı şeyleri anlatmak o kadar da kolay olamayabiliyor.

Benim şimdi oturup yazmaya başlamış oluşum gibi mesela. Kafa doktoru istedi bunu…

-“Anlatamıyorsun madem; yaz o zaman” dedi.

Aslında onun söylediklerini yapmaya bayılmıyorum ama bu hiç de fena fikir değilmiş gibi geldi bana. “Kendin için yazacaksın, tutarlılık bekleme, mantık arama, içinden gelen ne ise onu yaz, böylelikle ben daha çok yardımcı olabilirim sana” dedi. Aklıma gelen her konu ile ilgili her şeyi yazmamı istedi sanırım.

Ama ben biliyorum ki sadece “O”nu anlatacağım her fırsatta…

“Lodos”u…

Lodos gerçek adı değil elbette

Hakikaten var mıdır ki “Lodos” diye isim… Vardır belki de.. ‘Kiraz’dı, ‘Çilek’ti, ‘Satılmış’tı, ‘Döndü’ydü derken ‘Lodos’?.. Neden olmasın ki…

Hmm hiç de fena gelmedi kulağıma.. Birgün bir erkek çocuk doğurursam ‘Lodos’ diyeceğim ona, evet evet öyle yapacağım. Ümit ettiğim falan yok.. Öylesine , laf işte.

Dolandırdım lafı.. Ne diyordum ki, hah esas adı değil Lodos. Ama ben ondan böyle söz edeceğim. Böylesi daha iyi.

Neden mi Lodos?

Buz gibi bir kış gününde ılıcacık geldiydi hayatıma da o yüzden. Hani lodos da esiverdi mi kış günlerinde bir ılımanlık kaplar ya her tarafı. Hani kar yağmış da orada burada, kaldırımlarda donmuş kalmışsa ancak lodos eserse erir ya. Aynı öyle geldiydi hayatıma. İçimde donan hisler varmış, onların buzunu çözdüydü. O hatırlatana dek farkında bile değilmişim hem de içimi donmuş hislerle doldurduğumun… İşin en ironik yanı içim dolarken donuk donuk benim boşluğa sürüklenişim.. Uçsuz bucaksız sonu başı belirsiz bir boşuktaymışım..

Ona ilk ne zaman âşık oldum… Bilmiyorum… Ama tanıştığımız gün dün gibi aklımda. Detaya girip uzun uzun anlatmaya gerek yok şöyle bir günde şu sebeple tanıştık diye. Ama belirtmek isterim ki o tanışma gününde en hatıralarıma yer eden konu ses tonuna hayran kalmış olduğumdur. Hem de sesinin tınısını duyduğum o ilk anda.

Binlerce ses arasında konuşsun, ayırt edilir hemen. Bilirsin ki onca sesin arasından kulağına en net ulaşan onun sesidir, çok da düzgün kullanır Türkçeyi, falsosuz…

Ah Lodos…

İçim katıldı gene, nasıl da gidiverdim birden o günlere… Ama kafa doktoru haklı mı ne; yazmak rahatlatacak sanki..

Şimdi uyusam iyi olur.. Çok yorgunum; yine; uzun süredir olduğumca. Hoş uyusam ve bedenimi dinlendirsem ne fayda, ruh yorgunluğu dinmiyor öyle uykuyla muykuyla..

Ah unutmadan bir dip not eklemek istiyorum. Ben tarih atmayacağım bu mektuplara. Mektup mu aslında o da şüpheli, kimseye yazıyor değilim ki bunları. Her nelerse işte bu kelime kalabalıklarına, cümle dizilerine tarih atmayacağım. Numara vereceğim sadece. Çünkü bir zamanı yok yaşamakta olduklarımın, zamansız ve mekânsız. Sınırlamak istemiyorum öyle formalitelerle..