2 Eylül 2012 Pazar

Enteresan...

Ellerimi bırakmıştım onun avuçlarında son buluşmamızda ve gerçekten son buluşma olacağını bilemezdim....
ellerimi avuçlarından o fark etmeden, ona tek kelime etmeden çekip alacağımı bilemezdim.... "gün gelecek onu zerre özlememiş bulacaksın kendini" deseler kıyameti kopartırdım olmaz öyle şey diye..
mevsim yazdan güze dönerken hüzünlenirdim ve onun her sonbaharıma illa ki bir parça güneş bırakacağı umudu çekip çıkartırdı beni hazan hüzünlerimden...
ve tam da yaz güze dönerken geri aldım ellerimi ve yüreğimi ondan ve zerre hüzün çökmedi içime...
enteresan....
ilk ben sevmiştim onu... sonra sonra arar sorar olunca o da sevdi zannetmiştim.. sevmişti belki de
becerebildiğince.. kendince ??
sevdiğini hayal etmek hoşuma gitmişti de tüm bu süre boyunca aslında aslolanın BENim aşkım olduğunun, onun beni sevip sevmemesinin esasen zerre önemi olmadığını hiç sezememişim
ben sadece sanmıştım ki.. onu hep seveceğim.. ne olursa olsun; ayrı gayrı da düşsek.. eninde sonunda bir gün çakışacaktı yollarımız ve o kesişme anında ben hâlâ onu seviyor olacaktım...
öyle sanmıştım...
komik..

ama zaten aşk da tam olarak böyle bir şey olsa gerek..
aniden gelip kuruluyor insanın gönlünün orta yerine davetsizce... O orada oturup dururken sanıyorsun ki karşındakinin nitelikleri öyle muhteşem ki... dünyada yok bir örneği daha..say say bitmez meziyetleri
evet öyle sanıyorsun hakikaten
ve aşk davetsizce gelip çöreklendiği yerden aniden sıkılıp kalkıp çıkıp gitmeye karar veriveriyor bir gün.. bütün ağırlığını da alıp gönlünün orta yerinden apar topar torlanıp toplanıp toz oluyor...
bütün ağırlığıyla gönlünün orta yerinde öylece lök gibi oturup durmasına öylesi alışmış oluyorsun ki şaşakalıyorsun için hafifleyiverince...
işte o zaman elini kalbini, işte artık neyini verdiysen gözü kapalı karşındakine
geri aldığını söyleme ihtiyacı dahi hissetmeden -bir de bakıp bakıp 'ben neyini tabulaştırdım da mükemmel gördüm yahu bunun' diye kendine kendine hayret ederek üstelik- toparlayıp çekip gidiveriyorsun işte böyle
artık o karşındaki kendindeki eksikliği ne vakit fark ederse
ya da sadece -fark ederse-
hiç etmeyenler de oluyor elbette

enteresan
bu aşk denen şey...
hakikaten enteresan....


dipteki not: fotoğraf: defne tamyaman / agustos 2012- güzelçamlı

2 yorum:

Ezgi dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Yazgüneşi dedi ki...

tam olarak yaşadım diyemem aslında
kurgusal deneme yazıyorum ben..
karakterlerim hikayelerim hp hayal ürünü
ama mutlaka ki yaşanmışlıklarımla süslüyorumdur yazdıklarımı ister istemez...

Defne
ağaç ismi..
hem tek ve hür hem orman gibi kardeşçe yaşasın kızım diye...