13 Eylül 2012 Perşembe

Gölge...

gölgen gibi olayım istemiştim.. sen nereye ben oraya... tam öğle saatlerinde tam tepede parlarken güneş bütün olurduk günde bir kere...
razıydım nereye gidersen gitmeye... ne yaparsan taklit etmeye...
asla sen olamazdım evet
ama senin olurdum istesen de istemesen de
gölgen gibi olayım istemiştim.. hiç kopmayalım seninle diye..
oysa her güneş batardı.. aysız yıldızsız geceler de vardı.. mumlar söner, düğmeler kapanırdı...
bir gölgenin ömrü ışık gördüğü kadardı..
gölgen olayım istemiştim..
zifir karanlık katlime fermanmış
bilememiştim...

fotoğraf: neslihan karayakaylar tamyaman / eylül 2012- istanbul-beşiktaş

8 yorum:

derindenizbaligi dedi ki...

çok sevmiştim bu fotoğrafı ama denemeyle beraber daha güzel, anlamlı olmuş. bayıldım.

Yazgüneşi dedi ki...

canımm sevindim beğenmene.. öptüm bi de kooocumannn

nil dedi ki...

katılıyorum, fotoğraf ve denemenin uyumu harika olmuş, ellere sağlık nes..

Yazgüneşi dedi ki...

Nilim mavimm..
teşekkürler... öpetüm sarıldımmm

Ebru dedi ki...

Harikasın. Bugüne denk gelişi de ayrıca harika oldu.

Yazgüneşi dedi ki...

sensin harika bir defa :)
zamanlamam denk geldi madem daha da sevinirirm o zaman ben :)
öperim

Elif dedi ki...

sen hep fotoğrafların öykülerini anlat böyle; içimiz titresin..

Yazgüneşi dedi ki...

ah içinizi titretebiliyorsam...
ne isterim ki ben daha...