22 Kasım 2012 Perşembe

Daha Neler Göreceğiz Kimbilir....

Gözümüzden daha çok korumak istiyoruz onları... öyle istiyoruz ki pamuklara saralım sarmalayalım tek kıllarına zarar gelmesin
Nasıl taşıdık 9 ay içimizde.. güvenli korunaklı..
hep öyle olsunlar..

ama olmuyor
olamıyor..
hayat öyle bir şey değil
nasıl biz hırpalandık itelenip kakalandıksa zaman zaman, -ki annelerimizin yüreği sızladı o anlarda- bizim evlatlarımızın da gelecek başına..

Defne şanslı mı
şanssız mı bilemiyorum..

Hayatın çok tuhaf gerçekleri ile çok erken yaşta karşılaştı..

2 yaşında dedesini kaybederek ölümü öğrendi mesela..canlıların öldüğünü yok olduğunu bunu doğal bir süreç olduğunu özümsedi daha 2'likken..

yine 2'likken genetik kodlamayı öğrendi, gözlüklerle tanışarak, kendimden kızıma aktardığım sorunla beraber...

geride bıraktığımız hafta başında da güç olarak asla eşit olamayacağı kendini savunmasının mümkün olamacağı birinin haksız tartaklamasına maruz kaldı...
7'likken insanoğlunun gözünün nasıl dönebildiğine
şiddet olgusunun nasıl oluşabildiğine şahit oldu...

Bir arkadaşı vardı okulda ailesi sorunlu aile kavramının üst sınırlarını zorlayan bir çocuk, 1. sınıfın ilk günlerinden beri olura olmaza arıza çıkartan saçma bir aile...

oynarlarken bu tuhaf ailenin çocuğuna biraz zarar vermiş Defne ve bir de sınıftaki erkek çocuklardan birisi daha
-ki oyun sırasında bu çok olağan; bir hafta öncesinde bu sözde Defne den dayak yiyen oğlanın ciddi tırnak izleri vardı kızımın boynunda, uyardım, dikkat edin dedim yolladım okula; müdahil olmak aklıma bile gelmedi.-
Neyse ..
çocuk annesine şikayet etmiş Defnoşu ve diğer erkek çocuğu; kadın da sen gel okul çıkışına önce erkek çocuğunu tut yakasından hayli hırpala, öğretmen zor almış elinden...tartışmışlar bir hayli "benim sorumluluğumda iken değil siz çocuğun annesi bile yapamaz bu davranışşı" demiş öğretmenimiz, kadın "ben anneyim savunurum oğlumu" diye cevaplamış!!!
bir hayli tartışma sonrası öğretmenimiz durumu rapor etmek için müdür odasına çıkınca kadın gelip defnenin yakasına yapışıp kızımı hayli sarsalamış (ki kızımın gözü yüzünden sarsıntıya maruz kalmaması lazım asla) ve bağırmış, çok korkmuş Defne, ve etüd boyunca sessizce ağlamış. Kendisi anlatmadı bana ağladığını sınıf arkadaşlarından tartaklandığını diğer darpa maruz kalan çocuğun annesinden öğrendim. Şikayet iyi bir şey değil diye gelip anlatmamış bana.
Ona da ayrı kızdım ya o ayrı konu.
Hadise tam Kaos sergimizin açılış günü olmuş, ben akşam sergiye giderken yolda öğrendim
delirdim haliyle sergi mergi görmedi gözüm...

ertesi gün soluğu müdürün odasında aldık, diğer çocuğun annesi ile beraber
O kadın sınıfa girmeyecek girerse kanuni işlem başlatırız dedik...

müdürümüz sağolsun gerekeni yapacağı konusunda teminat verdi ve öğretmenimiz de çocuklarımızı daha dikkatli koruyacağına...

Aile iletişim kurulabilecek falan gibi değil... Bildiğiniz inanılmaz aile... bulaşmaya kalksa insan saç saça baş başa girerler insana.. 7 yaşında çocuğu fütursuzca tartaklayan yetişkine direk saldırır...
korktuğumdan değil elbette yapardım gerekeni
ama benim iletişim anlaşıyışım bu olmadı hiç bir zaman..

Daha önce yaz(a)madım.. çok sinirliydim..

Bu haftabaşı çocuklarının kaydını alarak gitmeleri istendi aileden ve çekip gittiler şükür ki...

Tabi canım o kadını şöööyle yer misin yemez misin diyerek evire çevire dövmeyi çekmedi desem yalan olur.. :)

Neyse bu badireyi de böylelikle atlattık
kızımın tecrübe hanesine bir çentik daha atıldı...

bakmayın böyle sakin sakin yazdığıma içimde ne fırtınalar kol gezdi, aklıma geldikçe geziyor hala...
aklıma geldikçe
kızımın ne kadar korktuğu gözümün önünde belirdikçe tıpır tıpır yaş döküldü gözlerimden ...

işte toplumdaki dengesiz tuhaf manyaklar nasıl o hale geliyor diye merak etmemek lazım

bir kızdan dayak yediği için annesine şikayet edip, annesinin o kız çocuğunu hırpalamasını sırıtarak izleyen bir erkek çocuk modeli var elimizde..
varın düşünün yetişkin olduğunda nasıl bir şey olur bu adam
ne kadar "adam" olur; "adam" olabilir mi?..

zavallı..

ve en dikkat çekici nokta da

Defne'ye olayın bir kaç gün sonrası çocukla iletişimiminin nasıl olduğunu sorduğmda "anne kimse oynamıyo onla biz çağırıp oynadık; yazık"
demiş olması
ve okuldan giderken darpa maruz kalan diğer oğlan çocuğunun "anne-babası gitseydi de keşke O..D.. kalsaydı"
şeklinde kurdukları cümleler...

devir göz önüne alınınca
hangi tür çocuk yetiştirmek daha makbul acaba diye sorgulamadım kendimi desem yalan olur..

hoş sanki olduğumun aksini olabilecekmişim gibi...
mümkün değil ki...

dünyayı verseler 7'lik bir miniminiyi tartaklayamam ki....

anlamak mümkün değil..  şuncacığa nasıl kıyılır ki???

 fotoğraf:neslihan karayakaylar tamyaman

12 yorum:

Deniz dedi ki...

:,,,( Çok fena oldum. Okurken bile...

darkolivee dedi ki...

böyle bir dünya yok yanlız, iyi bile dayanmışsın, şöyle saçlarından tuuttuğun gibi evire çevire töbee yarabiii...

çocuk bu yahu, arkanı dönersin oyun oynar, çok rahatsız olmuşsan öğretmene söylersin, sen neden müdahale ediyorsun, sen çocuğuna herşeyi söylersin ama dışardan kılına zarar gelse aslan kesiliriz...

umarım defne de kolay atlatır, benim oğlumda kreşe başladı 3,5 yaşında
geçen bi veli toplantısında velinin biri dedi ki, Öğretmen hanım sınıfta şiddet yanlısı çocuklar varmış, müdahale edin dedi, ama öyle bir söyledi kii sanki onunki melek diğerleri organize suç örgütü salak!
ayy ne dolmuşum, neyse
umarım çocuklarımız hep iyilerle karşılaşır

sevgiler

Şahin Şirin ERDEM dedi ki...

canım defnoşa çok geçmiş olsun..kucak dolusu sevgiler.pis insanlara rağmen iyi kalplikten asla vazgeçmez güzeller güzeli defnoş.
öyle pis insanlar aynı muameleyi birbirlerine de yaparlar.o kötülüğün cezası olarak mutsuzluk cehenneminde yaşarlar. acınası insanlar..
işte böyle durumlarda insan öfkeleniyor doğal olarak.
buna benzer olayları biz de yaşadık eminim pek çok kişi yaşamıştır.
iyi insan olmanın cezası da bu herhalde bu tür durumlarda öfkeni boşaltamıyorsun rahatlayamıyosun.ayıp, utanma belası v.s yüzünden.

Adsız dedi ki...

Geçmiş olsun.Bir öğretmen olarak böyle bir veliyle karşılaşmaktan oldum olası ödüm kopar ama bedelini pek feci ödeyeceklerini de daha ilk günkü toplantı da söylerim.5 yıl önce ben de yaşadım böyle bir olay.Kocası sınıfta, öğrenciye küfretmişti,karısı da başka bir gün gelip çocuğu çimdiklemilşti.Hala o kadar çocuğun önünde nasıl adama çık dışarı it herif dediğime şaşarım.Çocuklardan çok utanmıştım.Hala da konuşmam bu veliyle,o halde hala bende olsun istemişti çocuğunu...Çocuğu da başka bir sınıfa postalamıştık.O günden beri bu tür mağluklarla(anne ve baba)karşılaşmadım.Ama anladığım toplum olarak öğretmenleri az yere vurmadık(gerçi alasını hak eden var meslekte de)Şimdi anne baba tarafından değilde dağ başında yetişmiş gibi davranan çocuklara höööt desen telefonla şikayet üstüne şikayet.Halimiz ne olacak bilmem.

pınar dedi ki...

Hay Allahım yarabbim,neler duyuyoruz böyle.Neler yeşıyoruz.
Kadının içinde olduğu psikoloji nasıl birşey ...

Yazgüneşi dedi ki...

Hepinize ayrı ayrı cevap yazmayı istiyordum aslında ama..
sonra dedim bu kadına bu kadar primlik çok bile...

hep toplum dışına itilerek kendi cezalarını kendi elleriyle verecekler zaten

destekleriniz, olumlu güzel cümleleriniz için sonsuz teşekkürler :)

nil dedi ki...

öğretmeye çalıştığımız değerlerle kendini koruması gerektiğini anlatmak arasında sıkışıp kalıyoruz çoğu zaman...şikayet iyi değil diyoruz ama en yakını sandığım arkadaşının yere fırlatıp başını yere çarpmasına sebep olduğunu haftalar sonra başka bir vesileyle öğreniyoruz, ya beyin sarsıntısı geçirseydi diye telaşe düşüyor anne yüreği..çok zor nes doğru kararı verebilmek tavır anlamında, çocuklarımızı böyle insanlarla buluşmaktan korusun diyelim yolları. çok geçmiş olsun minik amelie'ye, cidde travma atlatmış, çok üzüldüm..

safransarı dedi ki...

Geçmiş olsun .. sen buna tecrübe diyorsun ben hayat diyorum. öyle böyle olgunlaşıyor insanlar işte.
ülkemde bitmez böyle manzaralar malesef..

Kitap Eylemi dedi ki...

haklısın bile diyemiyorum , taraf olmak bile zor geliyor böyleleri için, byle kişileri birey , insan olarak görmek zor geliyor bana hala...Maalesef benim çocuğum da aldı bu tip elemanlardan payını , o kadar korumak doğru yetişitirmek doğru mu sorusuna ite ite beni , maalesef doğruluğumuzu, sakin olabilemeyi sorgulatıyorlar bizlere ve evet en büyük soruyu sormuş sun sen , benim de hep aklımda olan büyüyünce ne olacak bu çocuk???Hiç alakası yok ama mimledim seni yapmak istersen , istemezsen de sorun yok, biliyorsun , doğru olmaktan vazgeçmeyerek verelim cevaplarımızı...

Yazgüneşi dedi ki...

teşekkürler her birinize tek tek
ve sevgiler :)

duygu dedi ki...

Allah o çocuğu ailesinden korusun!

Yazgüneşi dedi ki...

aminnn duygum aminnnn