Sen şimdi hiç Gitmem zannediyorsun ya

Şimdi ben seni bunca sevdim ya...

Zannediyorsun ki çok kolay kazanmak sevgimi;

Ben böyle şeffafım, içim dışım ortada ya

Sen sanıyorsun ki hep berrak kalacağım karşında, bulanmayacağım hiç...
Şimdi ben duramıyorum arıyorum, soruyorum, merak ediyorum ya seni
Sanıyorsun ki hiç yok olmayacağım..

Aslında farkında değilsin sen ya, aşık olmam ben öyle kolay kolay lâkin oldum mu dibine vururum işte böyle...
ama

Kırıldıkça, ufalandıkça, hor görüldükçe yavaş yavaş içerisine pat diye düşüverdiğim hayatta
Bir gün bir bakarsın
Yokum...

Şimdi anlamazsın ya

Yok olduğumda, ardımda bıraktığım boşlukla başbaşa kaldığında

Şaşarsın
"Ne vakit" dersin

"ne vakit sızdı bu kadın hayatıma bu denli, ne vakit böylesi yer açtı kendine de yerleşiverdi"..

Başbaşa kaldığın boşluğu; bir çok insanla doldurmaya kalkarsın
Dolduramazsın...

Beni istersin yüreğinde açtığım kuyuyu kapatayım diye

Bulamazsın

Bulsan da
Bulduğun ben aradığın ben değildir artık...

Ben doldururken hayatını istemediklerin

Bensizlik olduğu vakit

Bir bakarsın acıyor canın

geri döndürmek istersin

Yapamazsın...........

Bir kilitleniverdi mi bu yürekte sana ardına değin açılıveren kapı

Koydunsa bul anahtarları............

...

..

.