8 Kasım 2011 Salı

İmkânsızım değil de ihtimalim olsaydın eğer....

Senden sonra benden arda ne kalacak adam? Öylesi içime çektim ki seni... sen boşaltınca benden kendini, ne kalacak benden geri?

Aşklar imkânsız oldukları zaman mı bunca vazgeçilmez oluyor ki adam? İmkânsızım olmasaydın da ihtimalim olsaydın bunca sevmez miydim acaba? Bunca özlemez miydim o vakit ne dersin..
ihtimalim olmuş olsaydın adam..
gelmeyecek bir telefon için günler günlerce çıkmadan kapı dışarıya gözlerimi dikip telefona beklemez miydim?
imkânsız olmasaydın..
bile bile hiçbir ümitli güzel söz işitmeyeceğimi aramazdım belki de adam..
kalakalmazdım elimde ahize çöküp olduğum yere öylece
3 saniyeyi geçmeyen buz gibi konuşmalar sonrası
elimde ahize
kalakalmazdım ihtimalim olsaydın belki de..


dııt
dıt
dıt
dııııtttt
dııt
dıt
dıt dııııttt................




3 yorum:

Zıvanasız dedi ki...

ne menem bir şeydir şu zaman; 3 saniyenin hesabını 3 günde yaptırır da adama yine de çıkamazsın işin içinden. ama vahim olan, insanın insana ettiğini, zamanla çözmek.

ama ya o da olmayaydı?

Ipek dedi ki...

"Aşk gülmekten çok ağlamayı, yaşamaktan çok ölmeyi ister.
Ve aşk öyle haindir ki; nerede imkansız varsa gider onu sever" demiş Özdemir Asaf bile. Ve 'imkansızın' değil 'ihtimalin' olsaydı zaten ahizenin diğer ucunda değilde yanında olurdu bence.

eylül dedi ki...

çok etkileyici duygusal yazıydı teşekkürler

Yoksun ya
Buruşturulup atılmış mektuplar gibiyim
İçimdeki yürek boşluğuna yoldaş
Gülüşüm bükülü kaldı dudağımda
Sana sargın kalmak vardı gül yüzlü
Bu aşkın üstü
Böyle örtülür müydü