İNADINA

Evliyim
Mutluyum
Çocukluyum

kendimi bildim bileli yazmayı sevdim.. hep kurdum kafamda hep yazdım.. biriktirdim yazdıklarımı sağda solda en çok zihnimde
kimi birebir yaşadıklarımdı
kimi bildiğim insanların yaşadıkları
kimi izlediğim filmlerden esin
kimi okuduğum kitaplardan
kimi tamamen hayal ürünü kurgu
kimi yıllar önce yaşanmışlıklarımı anlattı
kimi hiç yaşanmamışlıklarımı
bazen o anda yaşadıklarımı

yıllarca sağda solda birikti yazdıklarım
defterlerde
kağıtlarda
sonra blog dünyasını keşfettim
önceleri çok ısınamadım seyrek yazdım
iletişim kurmadım
sonra sonra
yazdıklarımı birileri okuyup yorumladıkça
-olumlu ya da olumsuz-
hoşlanır oldum

"deneme"
başlığı altında bir sürü paylaşımda bulundum
sözünü ettim ya yukarıda kimi şöyle kimi böyle..
onları sanal dünyaya taşıdım..

yüzlerce insan o anda yaşadım ve yazdım zannettiler
değildi
çok açıklamadım
gerek duymadım
beni bilen bilirdi
bilmeyen de bilmese de olurdu
ama beni tanıyan kimileri bu denemelerden yorumlar çıkartıp
üstüne de sağa sola bilmiş bilmiş yorumlar yapınca
kendimi sorguladım

yazmamalı mıydım?

sonra düşündüm
"kişiye kişiyi nasıl bilirsin demişler, kendim gibi demiş" sözünün doğruluğu geldi aklıma
güldüm

sonra daha da çok güldüm
vay be dedim
aslında amacıma ulaşmışım
kimbilir ne kadar da gerçekçi yazmışım ki
bu kadar inandırmışım..

işte o vakit
bir süredir bu kırgınlıkla ara verdiğim denemelerimi
tam gaz yayımlamaya devam kararı aldım....

İNADINA.

fotoğraf. yavuz ıldız