Capon'a Doğum gününde

Tatilde olduğumuzdan bloga direk yazamamıştım Capon balığına doğum günü yazısını,

dönüşte de hep yanıma almayı unuttum ofise gelirken, hadi evde yazarım dedim

eve gidince üşendim bilgisayarı açmaya

derken

kısmet bugüneymiş

19 Ağustos 2008

Canım Bebeğim;

Sen bana güneşle geldin tam üç sene önce, öpüp kokladığımda seni; güneş parladı... ben parladım....

Oyuncağı canlanmış küçük bir kadındım hastane yatağında...

Ben seni incitmekten korkarak titrerken üzerine, sen kollarıma sığınırken güvenle; anneni büyüttün farkında bile olmadan.

Geride bıraktığımız üç sene içinde;

sen düştün, benim dizim acıdı

sen ağladın, benim kirpiklerim kanadı

Güneşine gölge, rüzgarına siper; açlığına aş, susuzluğuna su; üşümene sıcaklık, terlemene serinlik olmak istedim... Annen olmaya doyamıyorum meleğim...

Gül bebeğim

Gül ki güneşlensin gölgelikler

Işık ol karanlıklara, ilaç ol hastalıklara, derman ol dertlere, çare ol çaresizliklere...

Geldiğinde boşluk dolduran değil, gidişinde yeri doldurulamayan ol...

Uyma dünyanın kalleş düzenine; kendin ol

Hor görseler de vazgeçme sevmekten; cahil dolsa da etrafın uzaklaşma okumaktan; "düzen bu uyacaksın" deseler de ödün verme inandığın değerlerden -ve inandığın değerlerin başında erdemli olmak gelsin daima-

Vatanına, bayrağına, onuruna sahip çık

Bu çorak yeryüzünün aydınlık yarını ol....

Doğduğun gün hayatımın amacı oldun birtanem. Yıllar geçerken yıpratıp, belimi büktükçe benim, seni güçlendirecek; sendelediğimde tutunacak dalım ol gülüm.

Kendi seçimlerini yap, kendi hayatını yaşa, "Bunu annem istediği için yaptım" cümlesine yer olmasın hayat kitabında; "kendim istediğim için"ler olsun hep yaşamında

Lakin

Annenin sana olan sınırsız sevgisini hiç aklından çıkarma...

Yarın ihtiyaç duyduğumda, benim çağırmama gerek kalmadan uzanıp başımı koyacağım omuz ol..

Sen Bebeğim

sen dimdik, sen güçlü bir kadın...

Herşeyin ötesinde

İNSAN GİBİ İNSAN OL....