Kaybedişlere dair......

Dün serviste giderken sabah

Capon durduk yere dudağını büzdü içli içli

Ne oldu kızım dedim şaşırarak

Ortada bir şey yoktu çünkü

"Ben"

dedi

"Ben dedemi çok özledim"

bakakaldım

Soramadım bile şu anda sana ne dedeni çağrıştırdı diye

sadece

"Bende onu çok özlüyorum bebeğim"

diyebildim...

Bu anekdot düşündürdü beni...

Capon hayatın kaybetmeyi de içerdiğini pek çok insandan erken öğrendi

Belki de iyi bir şey hayatın gerçekleri ile erken tanışmak

ya da yıpratıcı mı bilemiyorum ki

ama yapabileceğim bir şey yok

O 4.5 yaşında ve biliyor ki hayatta her şey onun istediği doğrultuda meydana gelemeyebiliyor

ve biliyor ki bir anne ve bir baba

-çok isteseler dahi-

bazı şeyleri oldurmaya muktedir değiller...

Belki de o yüzdendir bir oyuncak ya da olmadık bir zamanda şeker istediğinde

"hayır"

cevabı alıp ısrar ettiğinde

"hayatta istediğin her şeyi elde edemezsin"

cümlesini duyduğunda üstelemeden hak vermesi

İki yaşındaydı dedesini kaybettiğinde

İki yılın çoğu anını bir arada geçirdiği; çok sevdiği; onu çok ama çok fazla; hatta belki de kimseyi sevmediği kadar- çok seven dedesi öyle bir gecede gidivermişti...

"Dönmeyecek"

dedik

"Onun gibi çok yaşayıp gitme vaktimiz geldiğinde biz onun yanına gideceğiz"

dedik

"tamam" dedi

Kreşe başladı

24 aylıktı

Grup kurdular kendi dünyalarında

sınıfın muhteşem dörtlüsünü oluşturdular

İrem - Leyla - Ayser - Defne

Hep bir aradaydılar...

Çeteydiler tam

Önce Leyla'nın babasının sabatik izni sebebiyle İngiltereye gideceği öğrenildi, buruldular ve akabinde babasının yüksek lisansı için Ayser'in Amerikaya gidişi kesinleşti

Dört kişilik çete iki kişisini fire verdi

Bir yakını ebediyen kaybetmek duygusu ile iki yaşında tanışan capon dost kaybetme duygusu ile üçbuçuk yaşında tanıştı

Üzerine geçen ay annesi işten ayrıldığı için kreşten ayrılması gereken İrem de gidince

darmadağın oldu çete

Capon kaldı geriye yadigar

Şimdilerde Capon

hayatın gerçeklerini yetişkinlerden daha metanetle göğüsleyip

dedesinin bahçesine (mezar kelimesi pek soğuk geldiğinden kulağımıza ilk günden beri böyle söyledik ona) gidip onun için dua edip

"vakit geldiğinde ben de yanına geleceğim dedecim, ama daha çoooook var"

diye mesajlar yollarken ona

kaybettiği dostlarının yerine yenilerini koyuyor

İnsanoğlu yalnız kalmaz ki

gidenin yerine yenisi gelmeli

felsefesini

felsefenin "f"sinden haberi yokken özümsemiş bir şekilde

Şimdilerde o Ece'ye sarılıyor

sımsıkı sarılıyor

O dörtbuçuk yaşında evet

ama hayatı nicelerinden iyi tanıyor

hayatın zaman zaman kaybedişler de içerdiğini çoğu yetişkinden iyi biliyor....