19 Mayıs 2010 Çarşamba

sessiz kelimeler biriktiriyorum

Özlüyorum...
Seni her an her dakika özlüyorum...
yanında olduğum o dar vakitlerde dahi devam ediyor özlemim... Az sonra gidecek ve özlemeye başlayacağım diyerek özlüyorum....
Özlüyorum ve susuyorum
Susarak özlüyorum seni
Seviyorum evet
Çok seviyorum
Ekmek gibi, su gibi, aldığım nefes gibi
İçlerine gözlerimi dikemediğim gözlerini
Tutamadığım ellerini
Kaynaşamadığım tenini
Öpemediğim dıudaklarını seviyorum....

Sorguluyorum kendimi özledikçe seni
sevdikçe seni sorguluyorum kendimi

Bunca özlenip bunca seviliyorsa bir yürek
hakkıdır bilmek
diyor içimde bir yerlerden bir ses
şeytan diyor bir anda topla cesaretini dök taşlarını eteğinin
olsun ne olacaksa kopacaksa kopsun dananın kuyruğu
cesaretsizlik evet sana söyleyememek sevgimi
reddedilmek korkusu değil hayır...
kaybetmek korkusu bu
öyle ya da böyle; şu şekilde veya bu şekilde
varlığını hissetmek bile
yetmeli diyorum kendi kendime....
suskun kelimelerden koca bir dağ yüreğimde... karlı zirveleri içimi üşütüyor
güneş olsun o hüzünlü gözlerin
parlasın doğsun dünyama
eritsin karları
kelimeler kar eriyiği olsun aksın dudaklarımdan istiyorum
Nafile
Ancak susuyorum..
ne kadar sevdiğimi yine bana söylüyorum
suskun kelimeleri istifliyorum....

bir
bunca seviliyorsa bir yürek
-kendi sevmese dahi-
bilmeli diyorum
bir
Bunca sevildiğini bilirse gider diyorum

sorguda benliğim
sorguluyorum...
sorguluyorum..

her sorgulayışta kendimi
ne aklanıyorum
ne tutuklanıyorum...

Arafta asılı kalmış yüreğimde birikmiş sessiz kelimelerim.....

Hiç yorum yok: