hastalık - yorgunluk - bitirilecek ufak tefek işlere takılan kafa
olunca elde
bir program yapılmayıp kalınır ise evde...
buna rağmen kış güneşi kısacık bir anlığına da olsa
o güzel yüzünü gösterirse
çekirdek ailecek evin 3 adım ötesindeki parka gitmemek olur muydu?
hele ki evde bir adet "ip atlama saplantılı" altıbuçukluk var ise
ama hep de ip atla ip atla olmaz ki değil mi ya
biraz da ipi koyup kenara
sallanmak lazım
mevsimlerden kış da olsa....
gidip hemencik köşecikteki pastaneye
bir milkshake keyfine
hayır demek çok da kolay değildir bence....
ve akabinde
yaslayıp kafayı güneş vuran pencereye
doyulur mu hayallere dalmanın keyfine....
Dipteki not: Fotoğraflar: -tabi ki yine- neslihan karayakaylar tamyaman
5 yorum:
keyifliydi...
bana kış günlerinin cocuklugunu anımsattın. öyle sakin ve huzurlu..
ne güzel..:)
ekrem; :))
kankule; çocuksan eğer mevsimin önemi yok değil mi, eğlenmenin ve bundan zevk almanın bir yolunu hep buluyorsun ve belki de bu yüzden ben hep izleyip kızımı seviyorum ona öykünmeyi... hep öğretecek değilim ya ona zaman zaman da anımsıyorum işte onunla
masumiyetin oykusu ve portresi .. her zaman ki gibi saf ve berrak ..
guzeldi sevgili yazgunesi .. icii isitti : )
teşekkürler sevgili Lô-Lâ :)
hep böyle masum kalabilse insanoğlu...
keşke..
Yorum Gönder