Yaztatilinin Güzelçamlı ayağı ;)

Kaş sonrası, bayram öncesiydi; afere günü Defne ile İzmir'e geçtik otobüsle
Büü de ablasıyla Ankara'dan yola çıktı.. Bizi otogardan aldılar Kuşadasının Davutların falan ilerisinde Milli Park başlamadan son bir köy var Güzelçamlı
Oraya gittik..

Bayramın ilk günü doğum günümüzdü kızımla benim
Kırkladım...
Kızım da yediledi..

Yuvarlak yaşlara önem veririm ben nedense...
farklı bir kutlama isterdim kırkım için
olamadı
olsun
napalım yaş dediğimiz nedir ki...
sevdim ben bu kırkı :)

Defne bir uçan balona doğum günü dileğini yazdı... Sonra da bizlerden istedi dileklerimizi yazmamızı--onunkini ve birbirimizinkini okumadan-- yazdık
sonra önce gezdirdi balonunu biraz

ve saldı gökyüzüne babasıyla birlikte :)

bütün dileklerimiz gerçek olsun diye....

Güzelçamlı turistik olmayan tipik yazlık ev modeli bir deniz kenarı köyü

ufak bir dere var köyün orta yerinden geçip denize kavuşan

deniz sakin de olurmuş bazen ama biz oradayken feci dalgalıydı yüzemedik pek
son günümüzde tekne turuna çıktık Dilek yarımdası koylarına doğru.. oralarda deniz turkuazdı tertemizdi, Dilek yarımadası milli park -koruma altında ona sebep bakir kalmış

insan bakmaya doyamıyor maviye turkuaza yeşile..

yunuslar eşlik etti gezintimizde zaman zaman bize
özgür;  hapsedilmemiş nefis yunuslar.. :)

şöyle bir deniz işte

ve ben yüzdüm bu suda..
içinden çıkası gelmiyor insanın

bol bol yüzdük biz de zaten ;)

yat yuvarlan kitap oku keyfi de yaptım

tekne ardı köpüklere de daldırdım gözlerimi oh misss...

Kuşadası-Davutlar-Güzelçamlı gün batımları ile anılan mekanlarmış.. Bilmezdim
yaşayarak öğrendim
gün gerçekten anlatılmaz yaşanır bir biçimde batıyor..

sokakları deniz kenarı falan çok pisti :( üzülüyorum öyle pislikleri görünce
çöpe atmak varken yediğini içtiğini neden sahile bırakır ki insan..
anlamak mümkün değil.
sonra gene kendileri havlu serip yatıyor oraya
oysa nasıl da güzel bir doğası var kıymetini bilebilene..

Uzun yıllardan sonra Anne-Baba -Çocuk bir araya gelebildik tatilde..
Defne deli mutlu oldu buna
Halası da bizimleydi
bir gün denizde yüzerken (ya da yüzmeyi denerken :)) çok dalgalı bir zamandı zira)

"Aile Herşeydir"

diyerek
patlattı bombayı sıpata

Dönüş yoluna erken çıkıp yol üzerindeki yakın bir yerlere uğrayalım istedim ben
malum fotoğrafçılık var serde dümmmmdüz yola düşüp dönmek
ya da yolda outletlere uğrayıp manasız harcama yapmak tarzım değil ya pek...

Büü'nün annesinin (hala rahmetli demeye dilim dönmüyor :.(() yakın bir arkadaşının yazlığı var güzelçamlı'da.. onun beyi aklımıza getirdi e pamukkaleye gidin diye...
iyi ki de demiş

o da başka bir post
ama şu kadarını söyleyebilirim ki
olağanüstüydü...
kesmedi beni tabi.. yine gidilmeli mutlaka gidilmeli....




dipteki not: 
bana ait tek fotoğralar ve bülentle benim fotoğrafımız: defne tamyaman
ben ve defnenin birlikte fotoğrafı: bülent tamyaman
geri kalan fotoğrafların tamamı: neslihan karayakaylar tamyaman