Seni Anmaktan Hiç Vazgeçmeyeceğim ATAM....

Ata'mızı andık bugün...
İçimiz yanarak, gözlerimiz dolarak...
Kalkıp gelse yüzüne bakmaya utanacağımızı bile bile andık...

En son kişi kalsam da onu anacak,
ilan ettiği bayramları kutlayacak..
yılmayacağım...

Hep anacağım
Hep kutlayacağım..

Kimileri diyor ki utanacağınıza anıyorsunuz..
Anıyoruz evet
ama utanmıyor değiliz..
elimizden bir şey gelse onu da yaparız..
gelmiyor

elimizden gelen onu unutmamak ve unutturmamak
evlatlarımıza iyice öğretebilmekse şu noktada..
bunu yapacağız..

Ne yani utandık diye fotoğraflarını yok edip, anısına ağlamayalım mı?
zaten şu anda istenen onu belleklerden silebilmek.. bu pis amaca hizmet mi edelim?

asla etmeyecek
her fırsatta sesimin son oktavına dek adını haykıracak.. anısına ağlayacak.. bayramlarını kutlayacağım...

Nurlarda Uyu Atam
bağışla emanetine sahip çıkamadık...

ama evladımı sen dolu yetiştirdim... o da evladını öyle yetiştirecek biliyorum... Dilerim bu kara günleri yenebilir ve sana layık olabiliriz..
Bağışla bizi...

dipteki not: Bugün Defne şiir okudu arkadaşı Nazım Can  ile birlikte okuldaki törende..
o okudu ben ağladım...