Hani Olur da Belki Bir gün...

Birer tekneydik adeta seninle, aynı sularda salınan...

Ne gerekiyorsa yapıyorduk birbirimizin alanına girmemek adına, görünmez bir sınır vardı sanki denizimizde...





 Kaçıyorduk birbirimizden...

Kaçarak koruyorduk aklımızca diğerini kendimizden...

Burun buruna denk geldiğimiz vakitler hamle yapasımızda gelmlyor değildi diğerine...

Çarpmayı denemiştim bir keresinde sana, göze alarak batmayı

senin sularına geçmiştim tüm cüretimle..
lakin ittin sen beni kısacık bir tesllm oluş anından sonra silkinerek
ben beceremedim sevilmeyi
konu sen olunca...
Kaybettim ben adam
Bir şeyleri yanlış yaptım, eksik yaptım, zamanlayamadım

ve başaramadım işte

Sonuçta vaz da geçemedim ama...

Seni sol yanımda taşımaktan hiç vazgeçmeyeceğim adam

uzaklaşayım istiyorsun

Uzaklaşacağım

Kendi sularıma döneceğim usulca..

Kendi sularımda salınacağım usulca...

Ama hiç vazgeçmeyeceğim

Kırık dökük anılarımızı ekleyip birbirine bir cankurtaran salı yapacağım

Çünkü

gün olur da ihtiyacın olursa

batarsa teknen de ruhun boğulmayadurursa

Yanıbaşında bir dayanağın olsun istiyorum...
Kırık dökükler ya olsunlar varsın
Kırık dökük anılarımız sana güç versin istiyorum adam...
Ruhunu boğulmaktan anılarımızdan ördüğüm salım kurtarsın istiyorum...
Hani olur da
belki bir gün
ruhun boğulmayadurursa diye...