Kale'de Bir Pazar Günü

Kaleye gidelim kahvaltıya dedik pazar günü için...
uzun zaman olmuştu benim için gitmeyeli..
hem çekim de yaparız dedik illa ki ;)

Aslında hiç fotoğraf çekme havamda değildim. Anlamsız bir demoralizasyon ve motivasyon eksikliği vardı üzerimde

Kirit Cafe'ye gittik kahvaltı için
 bu arada Kirit Cafe şiddetle tavsiye edilir... Nası hoş nasıl sıcak bir ortam
evinde gibi rahat hissettiriyor insana kendisini
-yoksa biz bir takım fotoğrafçı bir araya geldik mi nereye gitsek ev rahatlığına dalıyor olabilir miyiz ki?... Hmmmm uuzun irdelenesi bir mevzuu, geçiyorum -şimdilik- -
henüz web siteleri tamamlanmamış ama adres ve telefon bilgilerine buradan ulaşılabiliyor:
http://www.kiritcafe.com/

Kirit Osmanlıca anahtar demekmiş
ne hoşmuş aslında
kirit - kilit ikilisi
anahtar sonra sonra nerden türedi acaba..

nessee

Haliyle bol anahtar temalı bir cafe burası da
pek hoş

90 yıllık bir ev restore edilip cafeye dönüştürülmüş

pek güzel olmuş

Dev masası var bi tane
kocaman
oturunca insan kendini "Guliver Devler Ülkesinde" masalına dalmış zannediveriyor

oturmuş kahvaltı siparişlerimizi vermiştik ki dayanamayarak çıkardık makineleri, başladık şak şak basmaya deklanşörlere

O sırada masaya servis getiren garson dehşetle bakmış olmalı ki
bizim capon patlatmış bombayı
ben dediğini duymadım Ayşe duymuş
ama el kol hareketlerini gördüm bizzat
şööyle bir koluyla bizleri ve kendini sıradan işaret ederek
"Biz fotoğrafçıyız da"
demiş garson abiye
hani bakma şaşkın şaşkın
bizim olayımız bu dercesine
komik zilli

Haa kendisini fotoğrafçı benim arkadaşlarımı da arkadaş zannetmesi de ayrı konu elbette
Çocuklaaaar diye bağırabiliyor arkamızdan
sersem işte...

Enteresan kime çektiyse sersemlikte :)

Bizim Capon nefis poz vermenin yanısıra

gitgide ustalaşarak çekim de yapabilir oldu iyiden iyiye :) tek sorun dikey kadraj ve zoom yapamamak
-şimdilik-
eh 5 yaşında olduğu hesap edildiğinde çok da ciddi eksik denemez tabi ;)

hele bir de kendi hür iradesiyle görüp tesbit ettiği kimi objeleri çekip
"Annnneeeeeee baaaak soyutlama yaptıııım"
diye gelip bana gösterdiği anlarda
-yok artık pes
demekten kendimi alamadığım  olmuyor değil
örnek mi?
buyrun:

Kirit'de bir hayli oturup çekip çektirdikten sonra
sokaklara daldık azıcık
kale sokakları turu

bir de Ayşe daha önce gittiğinde fotoğraflarını çekmiş kale çocuklarının
söz vermiş getireceğim diye
emanetleri evlerine teslim ettik...


Bir kısmının oturduğu evi tam hatırlayamadı Ayşe
Elimizde bir kaç çocuk fotoğrafı

esnaf esnaf çocuk çocuk gezip

"bu çocukların evi nere olaa kiii"

diye dolaşmamız da Türk filmlerini aratmaz bir vaziyetti belirtmeden geçemeyeceğim...

Ha bulduk mu bulduk ama

İstersen yaparsın

di mi ama :)


Sonra Gramofon Cafe'ye oturduk
Orası da ayrı bir zevk...

İnsan zaman tüneline düşmüş hissine kapılıyor...

Her ne kadar başta eski türküler ve TRT 1 radyosunun nuh nebiden kalma abuk bir bayram sabahı programının CD si ile içimiz kıyıldı ise de
sonra açıldılar da nostaljik şarkılarla oh şükür dedik bir miktar da olsa

Gramofon Cafe konu fotoğraf olunca dipsiz kuyu adeta
insan rahatlıkla kendinden geçebiliyor
macro yu takıp daldım objelere ağzımın suyunu akıta akıta :)
sözde çekim modumda değilim
bi de nazlana nazlana söylene söylene çekiyorum
hey Allahım

Güzel ve özel dostlarla
güzel ve özel
bir gün oldu
bunalımlardaydım çok
iyi geldi


ilaç kıvamı...


e lazımdı bu ara...