çoktu söyleyecek sözüm sana... söyletmedin.. söyleyemedim
tutmasam kendimi su gibi akıp gidiverecektiler dudaklarımdan
tutayım istedin... tuttum...
içime aktılar çıkamadıkları yerde kırılıp kırılıp
aktıkları yere battılar kanadı içim..
...usul usul iç kanamadan öldüm...
senin hiç kabahatin yoktu...
tuttuğum kendi sözcüklerimle kendi kendimi kanatıp kendimi kendim öldürdüm.....
4 yorum:
niye bu kadar hüzün... ve neden kendi eşdeşinden ayrılmışcasına yalnız bu cümleler, sanki bir yerde kırmışlar gibi çemberini... kokusu var bu hüznün, tadı var kekremsi.
hüzün belki de en iyi dostum...
bilemedim...
Gülümsemek kadar hüzünde yakışıyor yüzüne. bundandır hüznü sevişin...
hem gülümsemeyi
hem hüznü yakıştırıyorsam yüzüme
ne mutlu bana
38 yılı boşa harcamadım demektir bu kanımca...
Yorum Gönder