"Biten Sevgilerin Ardından Ağlayamam Ben Böyle Yas Tutamam...."

zaman bir imbikten süzülürcesine usul usul, sürüne sürüne geçiyordu yokluğunda dedi kadın adama..
evet dedi
öyleydi
ve ne vakit gelsek bir araya seninle nadir de olsa...
taşkın bir nehir gibi coşuyordu varlığınla dolduğumda..
öyleydi evet
dedi...
kadın..
sonra diye devam etti kadın
günler günleri kovaladıkça.. zaman zamana eklendikçe imbikten süzülürcesine ağır ilerlese de...sensizliğe alıştıkça bünye gitgide...
bir bakıyorsun
normale dönmeye başlamış o sürünen saatler sen yokken.. başlamışlar kendi rutininde işleyip gitmeye
ve nadir de olsa geldikçe bir araya hızla akmamaya başlamış seninleyken de
aşık olunansızken ne ise
aşık olunanla da o
olduğu noktada tükeniyormuş aşk meğerse
dedi kadın
belli belirsiz handiyse duyulmayacak bir sesle..
ama dedi adam
ben seviyorum sevişmeyi seninle halâ
ve seveceğim daima..
gülümsedi kadın
ben de
dedi
ben de seviyorum sevişmeyi seninle
halâ
ama sevişmek için aşık olmak gerekmiyor ki illâ...
...
susakaldı adam bir süre..
uzaklaşıp hafifçe kadından uzandı sereserpe sırtüstü yatağa
ve usul usul başladı konuşmaya...
evet dedi
evet
varmış böyle bir şey gerçekten..

--gerçekten aşık olanın aşkı bittiğinde ayrımsıyormuş aşık olunan aşkı tam olarak..--
...
ses çıkartmadı kadın...
hep konuşan kadın
sustu bu defa...
hep o bakarken dikip gözlerini adama
bu defa oydu kırpmadan gözlerini diken tavana adam bakarken ona....
sonra yumdu gözlerini, dönüp usulca sokuldu adama
ve gömdü burnunu adamın boynuna
ama eskisi gibi bir dahaki görüşmeye kadar kokusunu kazımak için değil  bütün hücrelerine...
kokusununu içine çekmedi bu defa
burnunu gömdü o kuytuya
bir defa bile bakmadan adama
sadece
sadece eski günlerin hatırına....
biliyordu ki
o ne zaman sevişmek isterse adamla.. orada olacaktı adam... oracıkta
ama aşksız sevişmeler ne kadar haz verecekti ki kadına..
bilmiyordu
aldırmıyordu
usulca silkti omuzunu.. kalktı yataktan
giyinirken..
adama halâ göz teması kurmadan
gidiyorum ben şimdi dedi
işin gücün vardır senin de
hadi
kal sağlıcakla...

arabasına atlayıp tutmuşken evini yolunu radyonun tuşuna bastığında karşısına çıkan şarkının manidarlığı burukça gülümsetti kadını..

"ben de"

dedi
şarkıyı söyleyen kadına

"ben de ağlayıp yas tutamam....
ben de...."


"bir sürü kuru gürültü......."

"hakikaten yahu" dedi.. kadın
"hakikaten..."

"böyle mi olmalı.. solmalı sevgililer....."











Dipteki not:
fotoğraf: neslihan karayakaylar tamyaman / kasım 2010- ankara



denemenin ilk yazılma tarihi: mayıs 2008