Çok içten dilek dilerken dikkatli olmak lazımmış....

İnsan bir şeyi canı gönülden dilerse oluyor
Bu kesin
Lakin dileği çok dikkatli ifade etmek lazım galiba
Ne alaka mı
Şöyle:

Dün gece bizim Çekeriz - Çektiririz ekibini toparladık yine bir araya  (çekeriz - çektiririz ismi hem fotoğraf çekmeye hem çektirmeye bayılan bir grup oluşumuzun sonucu ortaya çıkan bir isim, aslında çekik - çektirik mi yapsak bu ismi acaba :)))))

Hem de nerde
Kalender Zebraaaaa

En son Aykut'un Nuray'a evlenme teklifi ettiği gece gitmiştim
Özlemişim
Nasıl eğlendik yine nasıl
Dans etmenin hoplayıp zıplamanın ve elbette fotoğraf çekip çektirmenin tavanına vurmuşuz

Annem Bodrum'da olduğundan
ve capona bakacak kimse olmadığından Büü gelmemişti
eve döndüğümde fotoğraf makinesine göz attı
ve dehşete kapıldı
"bu kadar sürede 700 kare fotoğraf çekmeyi nasıl başardınız" şeklinde bir yorumla
e çekeriz - çektiririz dedim ben de...

Çok güldük, çok eğlendik

hüzünlendiğimiz oldu an an

Ama dedik ki
Bu kursa iyi ki katılmışız
evet biz fotoğraf çekmenin tekniklerini öğrenelim diye katıldık bu kursa
onu da öğrendik aklımızın aldığı elimizin erdiğince ya
esas önemli olan o paylaşılan anlardı
o özel dakikalar
o özel saatlerdi
hemfikir olduk bu konuda..

Ayrılırken
bu ekibi en kısa zamanda bir arada görmek dileğiyle dedik hepimiz
hah işte
çok yürekten istedik hepimizde bunu
ama böyle güzel günlerde demeyi atlamışız bunu tememnni ederken...

sabah
daha doğrusu öğlene doğru geç kalktım bir hayli
capon kendi kendine çizgilim (çizgi film) izlemiş, oynamış, kostüm yapmış kendine abuk subuk, boyama yapmış, süt içmiş, yoğurt yemiş
en nihayetinde sıkılmış
geldi
"anne artık uyan ben sıkıldım" dedi
kalktım apar topar
çay koydum keyifli keyifli atıştırıp çay içiyorduk ana-kız telefonum çaldı
Ebru
İbrahim'e ulaşabiliyor musun dedi
niye dedim
yok mu haberin dedi
neden dedim
ailesi trafik kazası geçirmiş, kan lazımmışgruba mail atılmış dedi
beynimden aşağı kaynar sular döküldü
daha İbo dan ayrılalı kaç saat oldu ki
bu nasıl bir gelişme...
Ebru ben ulaşamıyorum İbo nun telefonuna deyince Ayşe yi aradım hemen
hastanedeyiz dedi
biliyorum dedim
tam detaylı bilgisi yoktu onun da İboyla da konuştum, onun da yoktu...
kapatıp Büü'yü aradım atla gel diye
hemen uçtuk İbo'nun yanına..
eniştesi Yüksek İhtisasdaydı
gittiğimizde Yalçın abi ve Ayşe yanındaydı
enişte ameliyatta
tam o anda Tuğba geldi
ablası ve kızkardeşi Gazi delermiş
eniştenin ailesi geldiğinden biz yollandık Gaziye kızkardeşi iyiydi ciddi değildi durumu
ama ablasının boynunda sorun vardı yoğun bakımdaydı
endişeyle haber beklerken ufukta Ebru ve Olga göründü
ve bir süre sonrada işten çıkıp fırlayıp gelen Tuba

Dileğimiz gerçek olmuştu
üstünden 24 saat dahi geçmeden aynı ekip bir aradaydı
ama biz bunu dilememiştik ki...
bir daha çok içten bir şey dilerken hakikaten dikkatli olmak gerek dedik...

sonuç eniştenin ameliyatı iyi geçti, ayılmış, bilinci açıkmış
yeğeni zaten az sıyrık morlukla atlatmış evdeydi
kızkardeşi de az önce çıkardılar iyi durumu
ablanın boynunda kırık var sanıyorlardı yokmuş
disk kayması imiş
tam sınırdaymış disk
pazartesi ameliyat olacak
eminim iyi olacak
bu kadar iyi yürekli kişi dua ederse iyi olur her şey bence
hastanede evet
ama bilinci açık, kolunu ayağını hareket ettiriyor
çok şükür ...

Ve biz dedik ki
işte sözünü ettiğimiz aslında tam da buydu
biz fotoğrafçılığı öğrendik, öğreniyoruz evet
ama esas nefis insanlar biriktirdik...
Bugün bir bütün olup dört yandan İbo'yu sarmalayıverdik..
panik haldeydi, sakinleşti
soğukkanlı olabilmesi neredeyse imkansız gibiydi, dağıttık dikkatini takılıp sabitlenmesin diye; soğukkanlı oldu...

İyi ki varsınız dedik hepimiz birbirimize...

dün gece İbo her birimize bizler için hazırladığı şu kitap ayraçlarını vermişti:

biz bugün
objektiflerimizi bir yana koyup birbirimizin yüreğine dokunduk yüreklerimizle.....

sağlığımıza.........

,,
.
.