Günün Birinde...

Gün gelecek

Yürüyüp gideceksin çocuk

Bir hayat seçeceksin kendine

Belki bir okul,
belki bir iş,
belki bir eş

Çağıracak seni ilk
Benden öteye

Ve sen verip kararını

Başın dik

Yürüyüp Gideceksin
Çocuk

Seni kendi ayakları üstünde durmaya en çok iteleyen ben

Seni kendi kararlarını verebilme konusunda en çok teşvik eden ben

Senin mutluluğundan senden çok mutluluk duyacak olan ben

Sen böyle yürüyüp giderken

İçimde alevlenen hüznü nasıl küllendireceğim bilmem ki ben....

Ama bu hüzün alevi beni yakar en fazla çocuk
ya küllenir
ya koz olur kalır yüreğimde
Lakin
seni gözüm arkada kalmadan yollayacağıma
Kararına saygı duyacağıma inan çocuk

Dokuz ay yaşattım seni içimde
Besledim diye
Dünyaya getirip büyüttüm diye
Sahibin olmadım biliyorum
Herkesin kendi kararı kendine çocuk
Saygım sonsuz olacak kararlarına
Yanlış olduğuna inanırsam denerim anlatmayı
Dinlemezsen...
hayat senin çocuk
Ama hakikaten yanlışsa kararın
Dönesin gelirse
Sakın "annem demişti, şimdi nasıl dönerim" deme
bu yürekte sana hazırlanan o gepgeniş odanın
Bir kapısı yok ki ardından kapanacak
gelmek istediğinde sana engel olacak
ardına kadar açık tutulacaktır senin için bile demeye
bir kapı yok
benim yüreğim senin yüreğin zaten çocuk

Annelik de bu işte çocuk...

Böyle bir şey işte...

Günün birinde
böyle
yürüyüp gideceksin işte çocuk.......