1 Eylül 2010 Çarşamba

Günün Birinde...

Gün gelecek

Yürüyüp gideceksin çocuk

Bir hayat seçeceksin kendine

Belki bir okul,
belki bir iş,
belki bir eş

Çağıracak seni ilk
Benden öteye

Ve sen verip kararını

Başın dik

Yürüyüp Gideceksin
Çocuk

Seni kendi ayakları üstünde durmaya en çok iteleyen ben

Seni kendi kararlarını verebilme konusunda en çok teşvik eden ben

Senin mutluluğundan senden çok mutluluk duyacak olan ben

Sen böyle yürüyüp giderken
İçimde alevlenen hüznü nasıl küllendireceğim bilmem ki ben....

Ama bu hüzün alevi beni yakar en fazla çocuk
ya küllenir
ya koz olur kalır yüreğimde
Lakin
seni gözüm arkada kalmadan yollayacağıma
Kararına saygı duyacağıma inan çocuk

Dokuz ay yaşattım seni içimde
Besledim diye
Dünyaya getirip büyüttüm diye
Sahibin olmadım biliyorum
Herkesin kendi kararı kendine çocuk
Saygım sonsuz olacak kararlarına
Yanlış olduğuna inanırsam denerim anlatmayı
Dinlemezsen...
hayat senin çocuk
Ama hakikaten yanlışsa kararın
Dönesin gelirse
Sakın "annem demişti, şimdi nasıl dönerim" deme
bu yürekte sana hazırlanan o gepgeniş odanın
Bir kapısı yok ki ardından kapanacak
gelmek istediğinde sana engel olacak
ardına kadar açık tutulacaktır senin için bile demeye
bir kapı yok
benim yüreğim senin yüreğin zaten çocuk
Annelik de bu işte çocuk...
Böyle bir şey işte...

Günün birinde
böyle
yürüyüp gideceksin işte çocuk.......

2 yorum:

duygu dedi ki...

ve biz onun yürüyeceği yolları mümkünse önceden gidip kontrol edebilsek keşke diyip, bunun imkansız oluşuna hem üzülücez hem katlanıcaz.

ama ben biliyorum ki böylesi sevgi dolu bir kalbin yetiştirdiği çocuk, en doğru kararları alıp, tüm yollarını sevgiden geçirecektir.

aldığı nice kararlara tanıklık etmek, o akıttğın kah hüzün kah mutluluk gözyaşlarında sana mendil uzatan olmak dileğiyle...

sevgimle...

Yazgüneşi dedi ki...

Ah Duygum canımkeşke keşke
kontrol edebilsek ...

ama şu bir gerçek
o büyürken
sen de hep olacaksın
tıpkı Derin büyürken benim seninle olacağım gibi
hiç şüphem yok

iyi ki varsın annelerin en güzeli
iyi ki...