Bir dakika ama ya
Sen
Sen benim bebeğimsin ama..
Daha yeni doğurmadım mı ben seni..?
ne demek şimdi
"sen gelme, ben alırım diş fırçamla macunumu, fırçalarım dişimi"
tamam fırçala da
"gelme odama süprizim var sana" deyip de
pijamalarından tulumuna kadar giyinip de yerleşmek ne oluyor yatağa?
hey ufaklık
daha iki gün önce değil miydi yahu kavga dövüş giydirip de altan çıtçıtlı ayaklı tıulumunu
ayağımda salladığım ninniler söyleyerek seni?
nedir yani?
"bak katladım üstümden çıkanları, koydum koltuğun üstüne"
falan lafları?
tamam buna da tamam
ama çocuk
sen kaç gün oldu ki "anneee kakam geldi bez bağlaaa" diye bez bağlatıp altına masa altında kaka yapmayı bırakalı?
3 gün?
e hadi bilemedin 5 gün
yok canım
yıl olmamıştır o kadar
bana bak çocuk
hişşt ufaklık
ne demek yaa
ne demek
"anneee gerek yok gelmene kakamı yapınca popomu da yıkayıp kurulayabiliyorum, sonra da elimi sabunlamayı unutmuyorum"
ama bu kadarı da fazla bilesin
ne acelen var ki?
bu kadar çabuk da büyünmez ama
yok yok
bak çocuk
gel anne sözü dinle
azıcık yavaşla...
şükürler olsun ki
okumayı bilmiyorsun hala...
Halâ kedi gibi sokulup da yastığına
yumuş yumuş dinliyorsun benim sesimdem kitapları
şükür buna da
şükür şükür olmasına ya
"annne ben kendim okuyabiliyorum sen gitsene yaaa"
12 yorum:
Nasıl güzel anlatmışsın, ben de hem seviniyorum bireyleşmelerine hem de sanki kopuyorlar birer adım benden diye için için kıskanma gibi, üzüntü gibi tuhaf bir duygu yaşıyorum.El ağızda kitap dinleme fotosuna bayıldım, kuzu bunlar ya...Sevgiler Sinem
Sorma Sinemcim yaa..
şaka gibi geliyor bazen sanki yeni çıktı içimden bu zilli
hale bak...
zaman mı hızlı hakikaten
yoksa ben mi geriyim
bilemedim ki
gözlerim doldu... öyle benzer hisler yaşıyorum ki... oğlum doğduğunda karnımda olduğu günleri özlemeye başlamıştım. süt emmeyi bıraktığında, anne ile bebek arasında başka hiçbir ilişkiyle kıyaslanamayacak o büyülü iletişim anlarını. konuşmaya başladığında konuşmadan elleriyle, mızıldanmalarıyla bana derdini anlatmaya çalıştı günleri özledim. yürümeye başladığında hep kucağımda taşıdığım, kronik sırt ağrılarımı edindiğim zamanları... onun için yaptığım şeyleri kendisi yapmaya başladığında hiç oooh dünya varmış dediğimi hatırlamıyorum :) benden uazaklaşacağı günlere bir adım daha yaklaşıyor hüznü gelip yerleşiyor ... yaz güneş, biz mi anneliği olağandışı yaşıyoruz dersin, 4 yılı geçti hala bir mucize gerçekleştirmişim gibi hissediyorum :)
bilmem
olağandışı yaşıyorsak da olsun yaa
güzel böyle
doğum sonrası 40. günde kontrole gittiğimde ultrason ekranında kapkaranlık boşluk görünce ağlamıştım da cüneyt -doktorum- gülmüştü kız deli bebk dışarda babsını kucağında ya ne ağlıyosun diye
ama ordaydıııı
demiştim de çok gülmüştü
tuvalet alışkanlığını verdikten sonra da alttan çıtçıtlı bodylerini kaldırırken ağlamıştım büyüdü diye
hele emmeyi bıraktırmak tam trajedi
defne mi
o tıngırdamadı bile
sorun bendeydi
büü -eşim- dalga geçiyodu çocuk emme bağımlısı değil sen emzirme bağımlısısın diye
olsun
güzel böyle
deli misin elbette mucize gerçekleştirdik
ennnnn nefisinden
şansları açık bahtları güzel olsun inşallah :))
Anne olmak... Ne özel bir his... Hepsi çok cici fotoğrafların...
teşekkürler sevgili Elif :)
gece gece bitirdin yine beni
yaa aman çok çabuk büyolar yaa
son fotoğrafa ben de bittim... yazı zaten gözyaşartan cinsten.
Ayşecanım
canım
seviyorum seni
kocaman
Prenses bu ara biraz zayıflamış.Yoksa boyamı gidiyor?
aynen de boy olayı
boy uzayıp kilo ısrarla sabitlenince durum bu oluyor :))
Yorum Gönder