Hiç yanıltmadın....

Hayat acımasız ve b.ktan Lodos....
İyi haber yok hiç..
Sahip olabildiğim az sayıda iyi şeyden birisin... Ona sebep sana ulaşamadığımda bunca paniğe kapılmalarım... Kilitlendin mi sen... ben daha sıkı kilitleniyorum... Haberin bile yok...
Hoş haberinin olup olmayışının bir önemi de yok aslında.

Dün gece sana ulaşmama izin vermediğin vakit -yalnızlığı tercih ettiğin o zaman diliminde-

çıkıp yürüdüm karanlıkta, inceden bir yağmur yağıyordu -ne çok yağdı değil mi bu sene, ne çok... -ıslandım sırılsıklam

-içim ıslak nemli zaten nicedir belli oluyor değil mi? küf kokuyor nefesim-

dışım da ıslandı.. iliklerime kadar ıslağım işte artık sırılsıklam....

"yalnız bırak" dedin
"anlayabiliyorum" dedim sana
anlayabiliyordum
yalan değildi
sadece ben nasıl zor anımda huzur verebiliyorsan ruhuma varlığınla..
-- Belki - bir ihtimal-- sen de benim varlığımda huzur ararsın bir defalığına diye..
neyse
anladın sen
denedim sadece
cevabı bile bile hem de...
yanıltmadın -her zamanki gibi- yine...
Bir kez yanıltırsın belki diye bu kimbilir kaçıncı deneme...
Hiç yanılttığın olmadı..
Ah Lodos Ah keşke...
İnsanoğlu işte varlığına ihtiyaç duyduğu
onun varlığına ihtiyaç duysun istiyor...
Basit, sıradan bir kadınım Lodos biliyorsun... Basit her şeyim
hayallerim bile
Hayal kurdum Lodos...
Basit sıradan bir hayal işte...

Bacaklarımı toplamış altıma oturmuşum, kanepede.. elimde bana huzur veren bir kitap, kanepenin kolunda bir fincan sıcak çikolata.  sen uzanmışsın dizlerime, yorgun..
ben bir yandan pıtır pıtır dudaklarımı kıpırdata kıpırdata hararetle okurken kitabımı senin de saçlarını karıştırıp okşuyorum usuldan, arada bırakıp fincanıma uzanıyorum bir yudum almak için, homurdanıyorsun... Telaşla dönüyor parmaklarım fincanı bırakıp saçlarının arasına.. yumuşacık saçların... mis gibi kokuyor.. saçlarına dokunan parmak uçlarımdan pozitif enerji yayılıyor tüm bedenime...ben pıtır pıtır okurken kitabımı sen usuldan kayıyorsun uykunun dingin alacakaranlık gizemli boşluğuna usulca...
huzurla...

ben
ben gülümsüyorum...