İnsanın kendi kendinden vazgeçebilmesi
yani kendi canını alabilmesi
hem ne kadar zor.. ne çok cesaret isteyen bir şeyken
bir diğer taraftan da ne kadar kolay
bir anlık deliliğe bakıyor
bir şey insan canını çok yakabiliyor kimi zaman
yok yahu bu acıyla yaşanmaz diyebiliyorsun
bir anlık göz kararması, anlık bir karar
ve pufffff
ruhunu bedeninin dışına üfleyebilir insan aslında
puff diye uçurabilir bilinmeze doğru..
yapabilir evet
ama iş o acı anında onu sonlandırmakta değil aslında
iş o acıyı yaşatmamakta bünyeye
iş ruhu bedenin dışana üflemekte değil puf diye
iş mutlu yaşabilmenin püf noktasını bulmakta..
bulamasan da aramaktan hiç vazgeçmemekte....
dip not: bugün bir dostla laflarken çıktı bu kelimeler.. onunla konuşurken oturdu yazacaklarım, ben bu konuyu yazıya dökerim yahu dedim..
fotoğraf onun fikriydi
bu yazıya bir karahindiba karesi gider dedi
ortak bir yazı aslında
dostun kimliği mi?
o da bana kalsın iyisi mi :)))
6 yorum:
Pek güzel yazmışsın diyecek lafım yok ...
bu durumda ben de öptüm o halde
kocaman :)
"bulamasan da aramaktan vazgeçmemekte"... olay budur galiba !
sanırım bitanesi sanırım esas PÜF nokta bu belki de...
ölümün olduğu yerde herşey yalan. aslonan yaşam, buna öyle güçlü inanıyorum ki..
ve fotoğraf, çok yakışmış yazıya gerçekten :)
haklısın Nil'im
ölüm nedir bilmiyoruz
belki nefis belki beter bir şey
ama hayatı biliyoruz
en iyi şekilde değerlendirmek şart5 bence de :)
Yorum Gönder