Nicedir görmüyordu kadın kendini aynada...
bakıyordu şüphesiz
rutin ihtiyaçları gidermek amacıyla
hani yüzünü yıkar, dişini fırçalar, makyaj yaparken, saç baş düzeltilirken görmeden bakar ya insan
işte o bakmalardan..
ve
işte şimdi
birden
dikip gözlerini aynaya
dikkatle inceledi kendini kadın
ve ürperdi tüyleri...
yaklaştı aynaya
ve konuştu yansıyan görüntüyle
"bunca zayıflık fazla bana bakan kadın
ben değilsin sen
nefret ediyorum senden
defol hayatımdan
git..
beni bana iade et artık"
ve döndü arkasını aynaya akabinde..
sesini yükselterek kendine
"fark et kendini artık kadın... farket... silkelen gel kendine kov şu aynadaki görüntüyü defet gitsin"
gözlerine hücum eden selden sızıp kaçan bir damlacığı silip hırsla
daha da yüksek sesle
"sakın aptal kadın sakın ola ağlama.."
diye bağırıp
sonra dikleştirip sırtını çarpıp kapıyı çıkıp gitti evinden
bir yerlerde yitirdiği kendini bulmaya....
dipteki not: görsel: ibrahim çakır
9 yorum:
yaz güneşi çok güzel bir paylaşım olmuş her zmanki gibi
teşekkür ederim ekrem :)
sevindim beğenmene..
kendini bulmaya giden kadın, kucağı dolu olarak döner. serer masanın üzerine ve şükreder bugüne kadar göremediği ama içinin en kuytularına saklı cevherlerini, ışığını...
biiyorum...
sen o kadınsın...
yürekyarım... sen iyikisin sen cansın....
harikasın sen... daha ne diyebilirim..?
bulunur mu acaba bir yerde yitirdiğimiz aslımız, bulur muyuz dersin...
balığım canımınparçası..
sensin harika.. iyikim..
mayam..
bilmem bulur muyuz?
ama aramaya başlamak d bir başlangıç sonuçta..
bir yerden başlamak lazım ya...
kendini kaybetmek
kendini özlemek
kendini bulmak
kendine gelmek
kendine varmak
kendin olmak
kendin kalmak
kal öyle:)
kendimi bulmak adına çıktım yola
hiç beklenmedik bir anda
bir baktım işte oracıkta
hemen yanubaşımda
iş şimdi kendim kalmakta
Yorum Gönder